75°

‘Santiago’ zei ik blij. Ik wist gewoon dat hij glimlachte. ‘Hael!’ riep hij blij, maar zijn stem werd meteen een stuk zachter. ‘Wat ben ik blij je te horen’ zei ik zacht. ‘Ik jou ook’ zei hij terug. Ik glimlachte. ‘Kan je daar al weg?’ vroeg ik. Het was even stil. ‘Aro weet dat ik weg wil en ik word dan ook wel goed bekeken’ fluister hij. Ik zuchtte. ‘Maar als ik misschien een goede reden vind kan ik er wel weg komen’ zei hij erachter na. Ik was meteen stil en de tranen rolde weer over mijn wangen. ‘Hael? Ben je er nog?’ vroeg hij. ‘Ik weet wel een goede reden’ fluisterde ik. ‘Wat dan?’ vroeg hij iets blijer. Ik voelde weer een traan over mijn wang voelen, wat zou hij denken? ‘Nou, dat.. ik ehm… dat ik.. zwanger ben’ fluisterde ik. Het was stil. Ik dacht zelfs dat hij had opgehangen. ‘Je bent zwanger?’ vroeg hij na een tijdje. ‘Ja’ fluisterde ik zacht. Het was weer stil. ‘Ik kom eraan’ hoorde ik. Meteen daarna hoorde ik die vervelende piep toontjes. Ik drukte mijn mobiel uit. Ik veegde mijn wangen droog en stond op. Moeilijk liep ik de trap af. Bella was weg en de Cullens keken naar me. Ik glimlachte. ‘Hij komt eraan’ zei ik toen ik de woonkamer in liep.