With pleasure ~ CB - 43

Het sleuteltje valt op de grond, net als de tas die van mijn schouder afglijdt en met een harde, doffe klap op de grond belandt. Traag als het nu voor mij gaat, komt zij te voorschijn. Zij, de aanstichter van alles. Zij die mij leven heeft geruïneerd en verziekt, jaren lang. Ik had zo gehoopt om haar nooit meer te zien. Een grijns verschijnt op haar gezicht als ze mij herkent. 'Zo, zo. Wie had gedacht dat wij elkaar ooit nog zouden zien?' Nog steeds hetzelfde, nog steeds even bitchy. Haar arm valt om mijn nek wanneer ze naast me komt staan en leunt naar me toe. 'Je ziet er nog altijd niet uit, nee sorry. Het is erger geworden.' Ze komt hard lachend overeind en kijkt me bespottend aan terwijl ze haar handen in haar zijde plaatst. Mijn tandenknarsen over elkaar heen van ergernis en woede, zou ik me in kunnen houden? 'Wat doe jij hier?' Vraag ik sissend aan haar terwijl ik mijn tas oppak en deze in de bank neer zet. 'Kan ik beter aan jou vragen.' Mijn hoofd draait zich ziedend naar haar toe. 'Jij!' Begin ik en steek mijn vinger woedend haar kant op. 'Jij hebt mijn hele leven verpest! Jij hebt mij dit alles aangedaan. Ik had zo gehoopt dat ik jou nooit meer hoefde te zien, en nu dan nog..Wat is er steeds dat je het voor elkaar krijgt om mij het leven zuur te maken en na al die jaren er nog geen spijt van te hebben?! Hoe kun je dat zo zonder emotie doen, Lynn?!' Gil ik naar haar en weet dat ik nu gewoon rode vlekken in mijn nek heb. Haar lach dringt mijn oren binnen wat ik niet aankan, en vlieg haar aan wanneer haar voet uitwijkt naar Max die naar mij wilt komen. 'Blijf met je gore, tyfus lijf van mijn Max af! Jij zal mij niks meer kunnen doen!' Gil ik en sla mijn vuist met een rechtse tegen haar kaak aan. Een gil ontsnapt bij haar waarna ze tegen de grond aanvalt. 'Nu is het mijn beurt om jou eens een deel te laten voelen wat je mij al jaren aan hebt aangedaan en nog steeds doet omdat het in me is vast geroest!' Krijs ik en stamp met de onderkant van de sleehak in haar maag. Hoe hard ik ook trap, door haar verbeten gezicht zit die verrekte grijns. Haar handen trekken mij aan mijn voeten onderuit en val met een klap boven op haar. De klap doet mijn zo'n pijn dat ik er duizelig van word en even zwart zie. Maar de eerste klap van haar brengt me vurig terug en stamp mijn hak tegen haar kin aan. Snel draai ik me om, druk mijn knieën in haar maag en sla mijn vuisten in haar gezicht, zoals zij bij mij heeft gedaan. 'Jij gaat mijn leven niet meer beïnvloeden! DIT IS MIJN NIEUWE START EN DAAR HOOR JIJ NIET BIJ!' Gil ik en weet haar een flinke klap te geven tegen haar slaap voordat ik hardhandig word weggetrokken en stevig word vastgehouden. 'Calm down, now!' Klinkt het achter me. Het was Yu die me stevig vasthoudt. Nu pas merk ik ook op dat ik huil. Strify en Romeo knielen langs Lynn neer die er minder gehavend uitziet dan ik misschien, stiekem, toch had gehoopt. Uit haar neus stroomt een straaltje bloed, een dikke onderlip en dan blauwe plekken die zich op haar kaak, slaap, nek en net boven haar rechteroog beginnen te vormen. 'Was ist los?' Vraagt Strify en kijkt daarbij met name mij streng aan. Ik sla Yu's armen van mij af, schenk Lynn een vuile, dodelijke blik en til daarna mijn tas en Max op. 'Ich gehe nach Hause, zurück in die Niederlande.' Zeg ik zacht en loop de kamer uit zonder om te kijken. Dit kon geen toekomst worden, Lynn heeft het weer weten te verpesten.

Sorry dat het zolang duurde! Maar ik kom om in alle pw's die ik nu heb en dan is het geen eens pww.. Please reacties en kudo? Would make me happy. lots of love!