Fun at the Library

Ik loop de stoffige bieb in waar drie eerste klassers in oude magieboeken lezen. Snel loop ik naar een kast vol boeken en laat mijn vingers over de ruggen van de boeken glijden. Mia loopt naar het meisje met zacht oranje blond haar.
"Pas op ik zal ergens anders gaan zitten."zegt ze en loopt dan naar mij toe.
"Waar sloeg dat nou weer op ?"vraag ik en kijk om naar het meisje dat met haar mond open Mia aan staart.
"Ik weet dat het gestoord klinkt ,maar ik zag een draak en hij viel het meisje aan."fluistert ze en kijkt naar de boeken om niet op te vallen.
"Een draak ?Dit is een bibliotheek."zeg ik en loop naar de andere kant van de kast.
"Ik weet het. Maar ik heb het nooit mis. Zij wordt echt aangevallen door een draak."zegt Mia en haalt een boek weg zodat ze me aan kan kijken.
"Aha. Maar eens moet de eerste keer zijn."zeg ik en pak het boek dat ik zoek uit de kast.
"Moet je dit zien."zeg ik en Mia loopt naar mij toe.
"Het boek der kwaad ?"leest ze hard op voor en kijkt mij raar aan.
"Als ik tegen iets vreselijks moet vechten. Dan moet het hier in staan."zeg ik en tik op het boek.
Snel klap ik het boek open.
"Raaaaaor."brult het boek en doe hem met een klap dicht.
"Bam !"door de schok was een van de meisjes tegen de boekenkast gevallen en was er een boek gevallen recht op het hoofd van het meisje met zacht oranje blond haar.
"Gaat ?"vraag ik terwijl ik mezelf er naartoe heb georbt.
"Ja."zegt het meisje en wrijft over haar hoofd.
"De draak."roept Mia verrschrikt uit.
"Wat ?Waar ?"zeg ik en kijk de bieb door.
"Hier. Dit boek heet De draak."zegt Mia en geeft hem aan mij.
De meiden kijken ons raar aan. Mia en ik gniffellen even ,maar dan stellen we ons voor.
"Ik ben Roxsanne Pandora. En dit is Mia Noordezon."zeg ik en wijs eerst naar mijzelf en dan naar Mia.
"P p Pandora."stottert het oudste meisje dat lijkt te beseffen dat ze een familielid van een legende voor zich had staan.
"Je bedoelt Pandora ?Zoals doos van Pandora ?"vraagt het oudste meisje.
"Ja Pandora is mijn moeder. Nou en ?"vraag ik en sla mijn armen over elkaar.
"Ze is de machtigste heks in tijden en jij bent haar dochter."gilt het meisje ongelovig.
"Zie daarom moet je nooit je gehele achternaam noemen."fluistert Mia in mijn oor.
"Eh ,Mia is helderziend en zag dat je aangevallen werdt door een draak. We hadden alleen niet verwacht dat het een boek was die de De draak heet."zeg ik en wrijf beschamend over mijn achterhoofd.
"Helderziend ?Dat is zo gaaf."roept het meisje met zacht oranje blond haar.
"Eh... Het zit in onze familie."zegt Mia.
"Ho even. Wie maakte dat geluid."zegt de eerste klasser die nog niets heeft gezegd en het meest getalanteerd lijkt van de drie.
"Oh ,dat was een boek."zeg ik alsof het niets is.
"En boek ?"vraagt ze verbaast.
"Ja hij is verzegeld met een bezwering."zeg ik en laat het boek zien.
"Hmmm. Misschien kan ik je helpen. Ik ben erg goed met bezweringen en vervloekingen."zegt het meisje dat het meest getalanteerd lijkt ,en ze gaat samen met Mia en ik aan een tafel zitten.
"Wat is je naam eigenlijk ?"vraagt Mia aan het meisje.
"Medica."zegt ze en legt haar handen op het boek.
Medica begint te mompelen. Haar voorhoofd raakt bezweet en ze laat het boek weer los.
"Het is een krachtige bezwering."zegt ze en ik zie haar uitgeputte ogen.
"Ik help je wel."zeggen Mia en ik gelijk en wij leggen onze handen op het boek.
Snel legt Medica haar handen weer op het boek en begint te mompelen. Het boek lijkt even op te lichten en er klinkt een klap. Medica vliegt achteruit tegen een anderre kast en de kast begint te wankelen.
"Subsisto."roep ik snel en wijs naar de vallende boekenkast.
De boekenkast stopt compleet met bewegen en Medica kruipt eronder vandaan.
"Magis."zeg ik en de boekenkast valt met een knal op de grond.
"Hoe deedt je dat ?"vraagt Medica trillend.
"Het is een simpele stop spreuk en dan een ontdooi spreuk om de tijd weer verder te laten gaan."zeg ik en haal mijn schouders op.
"Wow."zeggen de andere eerste klassers.
"Denk je dat de het gelukt is om de bezwering op te heffen."zegt Mia en wijst naar het boek.
"Geen idee."zegt Medica en loopt naar het boek toe.
We kijken elkaar angstig aan. Niets wetend wat er zou gaan gebeuren wanneer we het boek openen.