71°

Alice kwam meteen op me afrennen en omhelsde me toen ik binnen kwam. ‘Wat is er gebeurd?’ vroeg ze en ze bracht me naar de bank. Tranen rolde al over mijn wangen. ‘Omdat Santiago weg was toen we hier waren, kreeg hij een speciale opdracht,’ Ik veegde mijn tranen weg, ‘Hij moest mij veranderen. Maar hij wilde dat niet en hij heeft me naar jullie gestuurd, hij heeft belooft om over een paar weken ook naar jullie te komen’ vatte ik het kort samen. Alice wreef over mijn rug. ‘Je bent hier altijd welkom hoor’ zei Esmé. Ik knikte dankbaar naar haar. Emmett kwam met Rosalie binnen lopen. Hun wisten nog van niets. Rosalie gaf met een klein glimlachje als begroeting. Edward schudde zijn hoofd naar Emmett. Emmett haalde zijn schouders op. ‘Hey Hael’ zei hij vrolijk. Ik knikte. Ik zuchtte en stond op. Alice volgde me. ‘Ik heb nog een paar kleren voor je’ zei ze. Ik knikte weer. Emmett barste uit in lachen toen hij naar me keek. Haast alle Cullens gaven hem een boze blik. ‘Veel gegeten Hael?’ vroeg hij. Ik zuchtte en voelde weer een traan over mijn wang rollen. Ik pakte mijn tas en rende naar boven. Alice volgde me. ‘Gaat het?’ vroeg ze na een tijdje. Ik knikte en ging verder met mijn kleding in de kast te leggen. ‘Na het eten ga ik meteen slapen, ik ben doodmoe’ mompelde ik. Alice knikte en rende naar beneden. Langzaam volgde ik haar. Esmé stond al pasta te koken. Toen ze me zag gaf ze me meteen een bord. Ik knikte weer dankbaar en at het snel op. Daarna rende ik meteen naar boven en kleedde me om. Ik deed het licht uit en ging in mijn bed liggen.