29| Special moments.
''Uhm....''Begon Fay, maar ze kreeg er niet meer uit dan 'uhm'. Harry keek haar afwachtend aan. Fay wist even niet meer wat ze moest zeggen.
Als ze Harry de waarheid vertelde, zou hij haar zeker niet meer aardig vinden. Misschien ging hij zelfs niet meer met Hermione en Seamus praten.
Fay dacht even razendsnel na en kwam tot een nood hulpmiddel, huilen. Ze was toch nogal down dus het maakte niet veel uit. Harry schrok zich een ongeluk toen Fay opeens weer begon te huilen. ''Geef jij soms ook niet om mijn gevoelens? Hoe zo begin je nou wéér over Draco Malfoy? Nou? Waarom? Je ziet toch dat ik er nu gewoon even niet over wil praten''Snikte Fay, ze had het geluk dat ze zo goed kon nep-huilen.
''Ik wilde niet...Het plan...maar....'' Harry zuchte even, ''Zullen we dan maar naar de grote zaal gaan om iets te eten voor de lessen beginnen?''. ''Nee''Zei Fay hoofdschuddend wiens tranen alweer waren verdwenen. ''Ik blijf liever hier''. ''Maar ik wil eigenlijk wel wat eten''Zei Harry, zijn maag knorde en hij had nog helemaal geen ontbijt gehad. Fay leek nogal vastbesloten over haar eigen zaak, maar ze wilde niet dat Harry met een lege maag naar de lessen zou gaan door haar.
''Ga jij anders maar''Zei Fay, ''Ik blijf wel hier''.
''Weet je het zeker?''Vroeg Harry, maar het klonk niet al te overtuigd of bezorgd in het algemeen. Fay knikte een beetje moeizaam, Harry stond op en liep de trap vervolgens helemaal af naar de grote zaal.
Fay zuchte diep, het was niet al te prettig om hier helemaal alleen te zitten, maar ze kon Harry natuurlijk niet altijd meesleuren in haar ellende. ''Dat is een rare plek om het ontbijt door te brengen''Zei een dromerige stem achter Fay. Fay draaide zich om en keek in eerste instantie naar de benen van Luna Lovegood die een tree hoger stond dan haar. Toen ze op keek zag ze echter haar gezicht en de dromerige afwezige blik in haar ogen die haar gefascineerd aanstaarde.
''Waarom ben je hier?''Vroeg Luna terwijl ze Fay bleef aanstaren.
''Gewoon, omdat ik niet in de grote zaal wil zijn''Zei Fay schouderophalend. Het was wel heel vreemd dat precies nadat Harry was vertrokken Luna ervoor in de plaats kwam. ''De grote zaal is fijn. Je kan iedereen zien en horen''Zei Luna. ''Ja klopt''Zei Fay droog, ze wist niet waar dit gesprek heen zou lijden. ''Ik heb honger dus ga ik wat eten. Ga je mee?''Vroeg Luna zonder haar blik van Fay af te scheuren. ''Uhm, nee''Zei Fay, ''Hou je niet van eten?''Vroeg Luna.
''Jawel maar op dit moment niet''Zei Fay. ''Waarom zijn je ogen zo rood?''Vroeg Luna opeens, ''Heb je gehuild?''. ''Nee''Loog Fay met moeite. ''Oh, dan is het vast een allergie. Zeker voor wrackspurts''Zei Luna. Op haar dromerige gezicht verscheen een glimlach. ''Ik ruik puddingbroodjes''Zei ze terwijl ze glimlachend in het niets staarde. ''Oh goh, ga ze dan maar eten''Zei Fay. Luna was soms wel een beetje eng met haar woordwisselingen maar eigenlijk ook wel lief. ''Graag''Zei Luna en liep langs Fay de trap af. Fay grinnikte even, wat was die Luna Lovegood toch bijzonder.
Als ze Harry de waarheid vertelde, zou hij haar zeker niet meer aardig vinden. Misschien ging hij zelfs niet meer met Hermione en Seamus praten.
Fay dacht even razendsnel na en kwam tot een nood hulpmiddel, huilen. Ze was toch nogal down dus het maakte niet veel uit. Harry schrok zich een ongeluk toen Fay opeens weer begon te huilen. ''Geef jij soms ook niet om mijn gevoelens? Hoe zo begin je nou wéér over Draco Malfoy? Nou? Waarom? Je ziet toch dat ik er nu gewoon even niet over wil praten''Snikte Fay, ze had het geluk dat ze zo goed kon nep-huilen.
''Ik wilde niet...Het plan...maar....'' Harry zuchte even, ''Zullen we dan maar naar de grote zaal gaan om iets te eten voor de lessen beginnen?''. ''Nee''Zei Fay hoofdschuddend wiens tranen alweer waren verdwenen. ''Ik blijf liever hier''. ''Maar ik wil eigenlijk wel wat eten''Zei Harry, zijn maag knorde en hij had nog helemaal geen ontbijt gehad. Fay leek nogal vastbesloten over haar eigen zaak, maar ze wilde niet dat Harry met een lege maag naar de lessen zou gaan door haar.
''Ga jij anders maar''Zei Fay, ''Ik blijf wel hier''.
''Weet je het zeker?''Vroeg Harry, maar het klonk niet al te overtuigd of bezorgd in het algemeen. Fay knikte een beetje moeizaam, Harry stond op en liep de trap vervolgens helemaal af naar de grote zaal.
Fay zuchte diep, het was niet al te prettig om hier helemaal alleen te zitten, maar ze kon Harry natuurlijk niet altijd meesleuren in haar ellende. ''Dat is een rare plek om het ontbijt door te brengen''Zei een dromerige stem achter Fay. Fay draaide zich om en keek in eerste instantie naar de benen van Luna Lovegood die een tree hoger stond dan haar. Toen ze op keek zag ze echter haar gezicht en de dromerige afwezige blik in haar ogen die haar gefascineerd aanstaarde.
''Waarom ben je hier?''Vroeg Luna terwijl ze Fay bleef aanstaren.
''Gewoon, omdat ik niet in de grote zaal wil zijn''Zei Fay schouderophalend. Het was wel heel vreemd dat precies nadat Harry was vertrokken Luna ervoor in de plaats kwam. ''De grote zaal is fijn. Je kan iedereen zien en horen''Zei Luna. ''Ja klopt''Zei Fay droog, ze wist niet waar dit gesprek heen zou lijden. ''Ik heb honger dus ga ik wat eten. Ga je mee?''Vroeg Luna zonder haar blik van Fay af te scheuren. ''Uhm, nee''Zei Fay, ''Hou je niet van eten?''Vroeg Luna.
''Jawel maar op dit moment niet''Zei Fay. ''Waarom zijn je ogen zo rood?''Vroeg Luna opeens, ''Heb je gehuild?''. ''Nee''Loog Fay met moeite. ''Oh, dan is het vast een allergie. Zeker voor wrackspurts''Zei Luna. Op haar dromerige gezicht verscheen een glimlach. ''Ik ruik puddingbroodjes''Zei ze terwijl ze glimlachend in het niets staarde. ''Oh goh, ga ze dan maar eten''Zei Fay. Luna was soms wel een beetje eng met haar woordwisselingen maar eigenlijk ook wel lief. ''Graag''Zei Luna en liep langs Fay de trap af. Fay grinnikte even, wat was die Luna Lovegood toch bijzonder.
Reageer (6)
luna is asom
1 decennium geledenVerder lieverd<3
1 decennium geledenGeweldig<33!
1 decennium geledenVERDER
1 decennium geledenhaha, luna en haar puddingbroodjes ;p
1 decennium geledensnel verder?