Hoofdstuk 1.

"Neehee ik wil niet op gitaarles voor de duizendste keer!" Schreeuwt Jolijn door het huis heen. Zo hard dat de ramen beginnen te trillen. 
"Waarom nou niet?! Je kan er heel beroemd mee worden hoor!" Schreeuwt haar vader net zo hard.
Jolijn zucht.
Ze komt naar beneden gestormd.
Jolijns moeder, Kitty, zegt op een normale toon: "Duco, laat dat kind nou toch, als ze niet op gitaarles wil dan-" 
Maar ik onderbreek haar, "Oke ik ga wel op gitaarles"
Haar vader, Duco krijgt een glimlach op zijn gezicht.
"Je gitaarleraar komt er zo aan" zegt hij. 
"Wat.?! Had je het al aan zien komen dat ik ja zou zeggen.?! Zegt Jolijn boos. 
"Ach zo kan je dat zeggen maar het is een jongen van je leeftijd" Zegt haar vader ongeïnteresseerd, want hij zit weer achter zijn laptop.
"Een jongen? Ook dat nog" Zegt ze met een zucht. 
Ze denkt aan haar vriendje Sam, nouja vriendje haar ex-vriendje.
Ze had het een week geleden uitgemaakt maar had toch liefdesverdriet en waarom dat weet ik niet, het deed haar gewoon veel pijn.
"Hij kan heel goed gitaar spelen hoor" zegt mijn vader. 
"Hoe weet jij dat nou?!" Vraag ik nog even boos. 
"Zeg Jolijn doe nou niet zo boos de sfeer word steeds slechter de laatste tijd" Zegt Kitty.
"Trouwens Jolijn hij kan ook heel goed piano spelen, wil je misschien op,-" 
Maar ik onderbreek hem want ik weet wat hij gaat zeggen. "Nee ik wil niet piano leren spelen" Zeg ik nors.
Als het een tijdje stil is gaat de bel. 
*Tring-Tring* "Ik doe wel open" Zegt me vader. 
Mijn vader loopt naar de deur en doet de deur open. 
Ik hoor een jongens stem die mij best wel bekend voor komt. 
Als mijn vader de kamer binnen loopt zegt hij: "O ja hij spreekt Engels, dat is toch geen probleem?" "Nee hoor" zeg ik. 
Als mijn vader een stukje opzij gaat zie ik een knappe jongen, niet zomaar knap nee echt awesome! "Wow" zeg ik zachtjes. Blijkbaar hoorde hij dat en hij moest lachen. 
"Hi i'm Justin and you're Jolijn right?" Ik switche gelijk over naar het Engels wat niet zo moeilijk was want ik was in Engeland geboren en opgegroeid. "Hi, yes i'm Jolijn, Nice to meet you." Ik pakte mijn gitaar, die ik van mijn vader had gekregen, hèt is een roze gitaar met allerlei gekleurde stipjes erop. 
Justin moest lachen. "Hahaha zo'n gitaar heb ik nog nooit gezien" 
Ik moest ook lachen waardoor  we de slappe lach kregen. 
Na 10 minuten werd me vader het zat, "Gaan jullie nog iets doen, ik geef je niet zomaar geld jongeman" " Sorry meneer" Zei Justin. Ik zag dat hij nog steeds moest lachen maar hij hield zich in.
Hij keek me aan een knipoogde, ik lachte zachtjes.  
"Oke ik leer je gewoon een paar basisstappen" zei Justin. 
Omg, nu schiet het me opeens te binnen: HET IS JUSTIN BIEBER!!!
Toen we een tijdje bezig waren merkte ik dat hij met me aan het flirten was.
Het uur vloog voorbij en toen het afgelopen was liep ik nog even mee naar de deur om afscheid te nemen. Toen we alleen stonden vroeg hij: " Mag ik je 06" ik zag dat hij bloosde. "Uumh ja hoor" Ik pakte een pen en een papiertje die in de hal lagen, ik scheurde er een stukje vanaf en schreef mijn 06 op. "Dankje wel" Zei hij met een glimlach. Toen hoorde ik getoeter. " Ik moet gaan" zei Justin. Hij zei doei en gaf me een knuffel. Die knuffel voelde vertrouwt en duurde langer dan 20 seconden.
Toen de auto wegreed deed ik de deur dicht. 
Omg, ik geloofde het nog steeds niet! Dit was een droom toch? Ik kneep mezelf keihard, toen ik zag dat het rood werd stopte ik met knijpen en besefte ik dat dit geen droom was. 
Ik moest Puck bellen, Puck is mijn beste vriendin. 
Al vanaf toen we allebei heel klein waren.
Haar moeder, Eva, is beste vriendinnen met mijn moeder. 
Ik rende gauw naar boven en pakte mijn iphone die op mijn bureau lag.
Ik toetste het nummer van Puck in en al gauw werd er opgenomen. 
"Met Puck" 
"PUCK" zei ik enthousiast. 
"Haaai schatje" 
"Wat is er?" vroeg Puck.
"Justin Bieber geeft mij gitaarles" Riep ik. 
"Huh? Je wou toch niet op gitaarles?" 
"Ja eerst niet maar anders kreeg ik weer klappen.." 
"Ja.. Maar OMG JE HEBT GWN JB ALS GITAARLERAAR!!" 
Ze zei het zo hard dat ik me mobiel een stukje van me oor afhaalde.
Ik en Puck konden zo zusjes zijn. 
We denken het zelfde en doen het zelfde. 
Toen we allebei op de fiets zaten begonnen we tegelijker tijd 'One Time' Van mijn allerlekkerste gitaarleraar te zingen. We schoten allebei zo in de lach dat we in de bosjes vielen. 
"Is hij net zo lekker dan op tv?" vroeg Puck. 
"Nog lekkerder" zei ik met een glimlach.  
"Hij vroeg om me nummer" Zei ik na een tijdje.
"WAT?! Omg bel hem, & spreek af" 
We moesten allebei lachen. 
"Haha hij moet mij maar een smsje sturen, maar ik ga" 
"Doeeei allerliefste bff" zei ik. 
"Doegdoegliefie" 
Ze liet zich op het bed vallen en zuchtte.
Dit is geen droom. 
Mijn ogen werden zwaar en ik viel in slaap met kleren en al.