Gelukkig

'Ik denk dat ik maar weer naar broers ga, ik denk niet dat Frankie het alleen overleeft met Nick en Kevin', lacht hij. Ik moet lachen, maar ik echt lachen. Niet als een glimlach. Wauw, echt raar. Zo'n lach heb ik al lang niet meer gehad. Ik knik. 'Ik zie je misschien nog wel eens?' 'Ja, tuurlijk', glimlach ik. Ik kijk hem nog achterna en sta dan ook op. Ik ga terug naar ons vakantiehuisje en zie Mil nog altijd tv kijken. 'Verslaafde' zeg ik als ik langs de shuifdeur binnenkom. Ze kijkt even naar me en kijkt dan terug naar het scherm van de tv. Ik lach, wauw, ik lach wel veel vandaag. Hoe kan dat nou? Ik hoor verdrietig te zijn om Jonas. Als ik zijn naam hoor vallen word ik wel even stil. Maar ik herpak me snel, ik ben precies echt gelukkig vandaag. En ik dacht niet meer gelukkig te worden? Ik ga naar 'mijn' kamer en zet een cd op, een cd van de Jonas Brothers. 'A little bit longer', dat vind ik echt een prachtige cd, daar staan de meest beste liedjes op van hun, vind ik persoonlijk. Ik zing luidkeels mee terwijl ik mijn laptop opstart. Ik weet het, het is dom om je laptop mee te nemen als je op vakantie bent. Maar é, 5 maanden is lang hoor!