*~31~*

31.
Deidara en Ayumi verstijfde allebei even, maar draaide zich allebei al gauw om en gingen allebei in de gevechtshouding staan. Toen ze zich omdraaide zagen ze Kakashi staan. Ze had het kunnen weten. Natuurlijk vertrouwt hij ons niet en is hij ons achterna gekomen. Kakashi stond daar en keek de twee aan. “Jij bent die ene van die boodschappen.” Ook Kakashi ging nu in een vechthouding staan. “Je was met iemand met een masker, vertel me waarom zijn jullie hier en wie zijn jullie echt” Kakashi had zijn headband goed gedaan op zijn voorhoofd. Zijn andere ook was nu ook zichtbaar. “Sharingan” fluisterde Ayumi. Deidara keek ook even verbaasd “Is hij van die Uchiha clan? Ik dacht dat de helemaal uit de weg was geruimd door Itachi op zijn broertje na.” Ayumi schudde haar hoofd. “Hij is niet van de Uchiha clan. Hij heeft Sharingan maar aan één oog.” Kakashi glimlachte weer. “Dat heb je goed gezien, Ayumi toch ??” Ze knikte. Plotseling uit het niks sprongen er allemaal ANBU in de straat waar ze zich bevonden. “Ik zou het jullie graag nog een keer willen vragen. Wie zijn jullie en waar komen jullie echt vandaan.” De ANBU mensen maakte de kring rond de twee kleiner. Ayumi grijnsde, boog beleeft en antwoordde. “Het spijt me maar dat is niet iets wat ik jullie kan vertellen” “Jullie kunnen het of nu vrijwillig vertellen of we kunnen het er uit dwingen, aan jullie de keus” Een van de ANBU mensen haalde een Katana van zijn rug en wees het in hun richting. Ayumi voelde hoe haar chakra door haar lichaam begon te vloeien. Haar ogen begonnen weer te gloeien. Fel paars licht ontstond er en iedereen hield zijn armen voor hun ogen zodat ze niet verblind zouden worden. “Ik zal jullie geen kwaad doen, omdat ik geen reden zie om jullie te pijnigen” Ayumi pakte Deidara vast en samen verdwenen ze in duizenden paars blauwige vlinders. Niet veel later verschenen ze in het hotel op de kamer van Sasori en Deidara. Sasori keek op. “Hoe deed je dat ?” Hij kon niet laten zie dat hij verbaasd was, maar het was duidelijk te horen in zijn stem. Ook Deidara keek verbaasd naar Ayumi. Ze haalde haar schouders op en keek net zo verbaasd terug naar haar twee partners. “I-i-ik weet het niet” “Het is wel gaaf, un” Er viel even een stilte. “Als we terug zijn in de basis zal ik het melde aan de leader, misschien wilt hij wel wat onderzoek doen naar van weke Clan je afstamt” Het meisje knikte even. Ze rekte zich en geeuwde diep. “Jongens, ik denk dat ik naar bed ga, lekker slapen.” “trusten Ayumi-chan” “weltrusten”

Ayumi sloot de deur achter haar en liep door naar haar eigen kamer. Toen ze in haar eigen kamer was nam ze snel een douche. Met een handdoek om haar lichaam liep ze terug door de kamer, opzoek naar een pyjama en schoonondergoed. Haar natte haren kleefde aan haar rug en wangen. En druppels vocht gleed langs haar lichaam naar beneden. Een luidde krak zorgde ervoor dat Ayumi even niet bewoog. Ze draaide zich om in de richting waar het geluid vandaan kwam. Het raam stond een beetje open. Haar wenkbrauw schoot omhoog. Ik weet zeker dat die dicht was voor ik ging douchen. Ze liep naar het raam en leunde over om hem weet dicht te trekken. Zodra ze het raam dicht deed hoorde ze klik van het licht dat uit werd gedaan. Een rilling ging over haar lichaam en ze draaide zich geschrokken om. De kamer was pikdonker maar de voetstappen in haar kamer waren goed te horen en ze kwamen in haar richting. Ook al zag ze niks, toch ging ze in een gevechtshouding staan. Zacht gelach was te horen. Maar dat zorgde er niet voor dat Ayumi wat rustiger werd, integendeel het maakte haar alleen maar nerveuzer. Ze kon duidelijk horen dat het een man was.


Reacties onegai~