Fuif

'Ik ben dood op', zeg ik als ik op het bed plof. 'Zo vermoeiend was het toch niet?' zegt Tay. We hebben de hele dag gewinkeld en gekeken of Bill en Tom daar niet ergens rond liepen. Natuurlijk zagen we ze niet, wat had je gedacht? Ik zet al mijn kleren die ik heb gekocht in de kast en ga dan een beetje tv kijken. 'Hé, er is deze avond een fuif in de buurt. Zullen we daar naar toe gaan?' vraagt Taylor als ze ook in de woonkamer komt met een boekje in haar handen. 'Is goed' zeg ik dan en concentreer me weer op de tv.

'Bijna klaar?' roep ik naar de badkamer. 'Ja, bijna' roep Taylor terug. Ik kijk nog eens in de spiegel en glimlach, ik zie er op sommige momenten nog wel goed uit, dacht ik bij mezelf. 'Ik ben klaar', zegt Taylor als ze naast me staat. We gaan nog even naar de hotelkamer naast ons voor te melden aan Tim dat we naar die fuif gaan en hij vond het goed. We gaan te voet, want het was niet zo ver. Als we er zijn gaan we eerst even naar de bar en bestellen wat. Als het liedje Just Dance van Lady GaGa komt, sleur ik Tayy mee naar de dansvloer en begin met haar te dansen. We dansen zo nog een paar liedjes en gaan dan terug wat drinken. Deze keer bestel ik een pintje en Taylor ook.

Na een paar pintjes weet ik echt niet meer wat ik doe, en Taylor is precies ook niet meer op de wereld. Ach wat maakt het uit, een keertje uit je bol gaan is toch niet zo erg? Ik stap op een jongen af en begin rond hem te dansen, hij stond daar toch maar alleen. Hij begint te grijnzen en danst intiem mee. Ik leg mijn armen rond zijn nek en maak sierlijke bewegingen met mijn heupen. De jongen legt zijn handen op mijn heupen en beweegt lichtjes mee. 'Hoe noem je?' vroeg de jongen dan. 'Jolien', fluister ik zwoel in zijn oor. 'En jij?' vraag ik dan. 'Robin' antwoord hij en grijnst nog eens. Ik ga dichter bij hem staan en ga met mijn handen meer naar onder. Ik ga met mijn handen onder zijn t-shirt en kras lichtjes met mijn nagels over zijn rug. Hij kreunde lichtjes en begon me te zoenen in mijn nek. Ik geniet er van en ga met mijn handen naar zijn kont. Ik knijp er lichtjes in, en weer liet hij een kreun ontsnappen. Ik legde mijn armen weer rond zijn nek en mijn heupen maakten weer sierlijke bewegingen. Onze hoofden kwamen dichter bij elkaar en onze lippen raakten elkaar bijna. 'Robin?!', hoor ik dan iemand roepen. Ik keek naast me en zag een meisje onze kant toe lopen. 'Wat heeft dit te betekenen?' vraagt het meisje hysterisch. 'Het is niet wat je denkt, liefje' antwoord Robin en zet zijn handen van mijn heupen. Ik liet hem ook maar los, blijkbaar heeft hij dus een vriendin. Ik wandel weg zonder nog iets te zeggen en ga naar de bar. Ik bestel nog een pintje en drink het dan traag leeg.

Na een tijd kwam Robin plots naar me toe en ging naast me zitten. 'Bedankt hoor, nu ben ik mijn vriendin kwijt' zei hij een beetje boos. 'Jij liet het anders wel toe' zei ik dood normaal. 'Ach wat maakt het uit, we kunnen anders rustig verder doen bij mij thuis?' vroeg hij en was plots al veel vrolijker. 'Dat gebeurd mooi niet, jongen' zei ik terwijl ik ergens anders naar toe ging. Ik ben misschien wel zat, maar ik weet goed genoeg dat dat nooit goed afloopt. Ik ga Taylor dan maar zoeken. Na een tijd vind ik ze kussend met een andere jongen. Ik sleur haar bij hem weg en ga met Tay naar de uitgang. 'Waar was dat goed voor?' vraagt Taylor dan. 'We zijn zat, ik wil niet dat er iets ergs gebeurd' zei ik toch nog een beetje nuchter. Tay knikt maar, terwijl ik weet dat ze er niets van begreep.

'We zijn verdwaald, Tay' zeg ik als we na een uur nog niet bij het hotel zijn. 'Sorry, ik dacht echt dat het deze kant op was', in de donker is het echt moeilijk om je weg te vinden. 'En nu?' vraag ik dan. 'Anders vragen we aan iemand of ze ons de weg kunnen uitleggen' stelde ze voor. Ik knik, 'Maar niemand is nog wakker' zei ik dan teleurstellend. 'Wacht, daar brandt nog licht, we zullen daar gaan kijken' merkt Taylor polts op. Ik knik en we stappen naar het huis.