*~29~*

29.
Dagen en weken streken langzaam voorbij. Het werd inmiddels alweer kouder buiten. De winter begon te komen. Ayumi was op een missie samen met Deidara en Sasori. Ze liepen door de bossen heen. Hun missie was niet zo moeilijk. Ze moesten een scroll stelen van een de Hidden leaf village, oftewel Konoha. Het werd langzaam donkerder, sterretjes begonnen zich te tonen aan de donkerblauwe gemengd met paarse en roze lucht. Een vogel vloog over hun heen. Even leek Ayumi van de wereld te zijn. Ze stond stil en voelde hoe een zachte bries van de wind haar haren omhoog tilde. Plotseling voelde ze zich gelukkig en verdrietig tegelijk. Wat als ze me nooit hadden gevonden toen ik klein was. Had ik dan nog geleefd, was ik dan ook verliefd, zat ik dan ook in een benarde situatie. “Ayumi-chan ?” Ayumi schoot terug in de werkelijkheid. Ze zag haar partners een stuk verder staan. Deidara keek een beetje bezorgt en Sasori had als gewoonlijk geen uitdrukking op zijn gezicht, maar toch keek hij haar aan. “Uh, gomenasai gomenasai, ik was even aan het dromen.” Ze richtte nog een laatste blik op de sterren en haalde hun in. Samen liepen ze verder door de poorten van Konoha. Een man bij de wacht keek hun vreemd aan en stond op, maar ging plotseling weer zitten. “O jullie horen bij de mensen van eerder. De twee jonge vouwen en de man” De wachter zuchtte opgelucht en wenste hun nog een fijne dag. “Rustig Deidara, door je neus inademen en door je mond uitademen.” Ayumi had Deidara’s hand vast terwijl hij rood aanliep van woedde. Toen ze verder waren gelopen kon Deidara zich niet meer inhouden. “HOE DURFT DIE F*CKER, IK BEN EEN MAN, EEN MAN, GEEN VROUW” De blonde jongen had zijn vuist in de lucht terwijl hij kwaad in het niks schreeuwde. “Shut it, Brat” “Danna, ik ben geen kind!” “Het kan me niet schelen, laten we dit snel afhandelen dan zijn we er van af” Sasori zuchtte diep en liep voorop. Ayumi keek om zich heen. Er was al bijna niemand meer op straat. “Waarom sprong die man zo snel tot de conclusie dat wij bij iemand anders hoorde ?” Ayumi stelde de vraag meer aan zichzelf. “Geen idee maar het is wel handig want nu hoefde we niet moeilijk te gaan doen en aandacht te trekken” Antwoord deidara. Ze knikte als antwoord en samen liepen ze weer achter de roodharige pop aan. “We gaan eerst een plaats vinden om te overnachten en dan kunnen jullie wat gaan eten, morgen voeren we de missie uit.” Sasori stopte voor een soort klein hotelletje. Ze kregen 2 kamers. “Ayumi hier is de sleutel, Ik neem aan dat je niet bij ons op de kamer wilt slapen dus je hebt gewoon je eigen kamer.” Ayumi glimlachte en nam de sleutel aan en liep naar haar kamer.

Samen met Deidara liep Ayumi door de straten van Konoha. Ze hadden hun Akatsuki cape afgedaan en in het hotel gelaten. Ze hadden nog niks gegeten en waren nu hopeloos opzoek naar een eetkraampje. Sasori had geen eten nodig aangezien hij een pop was en ging dus niet mee. “Deidara is dat niet wat ??” Ze stonden voor een kraampje waar Ramen werd verkocht. ‘Ichiraku Ramenbar’ Stond er met grote letters op het kraampje. “Heb je hier toen afgehaald? Toen je zogenaamd met Tobi moest koken” Deidara lachte even gemeen. “Nee dat was ergens anders” Ayumi had haar wenkbrauw opgetrokken en schoof het soort gordijntje opzij en ging zitten op één van de barkrukken. Deidara volgde en ging naast haar zitten. Ze waren niet de enige die er zaten. Rechts van haar zat een jongen met blond haar, een jongen met zwart haar, een meisje met roze haren en een man die ze vaag herkende. Hij had grijze haren en een masker voor zijn gezicht, zijn headband zat schuin over zijn ene oog. Ze keek nog eens goed. OMG de beelden schoten weer terug in haar hoofd. Het was van de dag dat ze samen met Tobi moest koken. Het was de man die hun twee keer had proberen te onderscheppen. Het was de man die Tobi of beter gezegd Madara met zijn sharingan had weten te pakken. “Deidara zullen we ergens anders gaan eten ?” terwijl ze dit zei staarde ze nog steeds richting de man. Kakashi, Kakashi Hatake was zijn naam. “huh, Ayumi un, Ik heb net besteld en het ziet er te lekker uit om nu weg te gaan.” Een straaltje kwijl liep uit Deidara’s mond toen hij naar de Ramen staarde. Net toen Ayumi weg wou kijken keek Kakashi haar aan.



Reactie onegai~