55°

‘We gaan nu dus naar je adoptiebroer en zusje, die beide mensen zijn, om ze te bezoeken en om mij voor te stellen?’ vroeg Santiago twijfelend. Ik knikte. ‘Inderdaad’ zei ik. ‘En ben je vergeten dat ik een vampier blijf? Wat nou als ze heel lekker ruiken?’ vroeg hij. Ik zuchtte en pakte zijn hand. ‘Er gaat niets gebeuren, en als er iets fout gaat, hou dan je adem in’ zei ik. Hij zuchtte. Ik stopte de auto. ‘We zijn er’ zei ik en we stapten uit. Ik pakte zijn hand en liep naar de deur. Ik drukte op de bel. Ik hoorde wat gerommel en na een minuut ging de deur open. ‘Hael!’ zei Beer blij en hij omhelsde me. ‘Hey Beer! Hoe is het?’ vroeg ik. ‘Goed, goed. Kom binnen’ zei hij. Hij keek naar Santiago. ‘Beer’ stelde hij zich voor en strekte zijn hand uit. ‘Santiago’ zei Santiago die twijfelend de hand aannam. We liepen naar binnen en namen plaats op de bank. ‘Waar zijn Lotus en Summer?’ vroeg ik. ‘Lotus is Summer aan het ophalen van school’ zei Beer. Ik knikte. Beer bleef staren naar Santiago. ‘Waarom heb je rode ogen?’ vroeg hij. ‘Lenzen’ zei Santiago. Beer knikte. ‘Gaaf’ mompelde hij. Santiago pakte mijn hand steviger vast. ‘Dus..Je hebt eindelijk een vriendje?’ vroeg Beer. Ik knikte. Hij maakte met zijn mond zo’n ‘O’ gebaar. ‘Maar waarom ben je niet eerder langsgekomen?’ vroeg hij. ‘Ik woon nu in Italië’ vertelde ik. Hij keek me verbaasd aan. ‘Waarom?’ Ik keek hem met een glimlach aan. ‘Omdat ik mijn vader heb gevonden’ zei ik. Hij glimlachte naar me. ‘En je moeder?’ vroeg hij. Ik zuchtte. ‘Zij is gestorven bij mijn geboorte’ zei ik. ‘O, sorry Hael’ ‘Maakt niet uit, ik heb haar toch nooit gekend’ vertelde ik. Hij knikte. ‘Hoe is je vader?’ vroeg hij. Ik zuchtte weer zacht. ‘Hij is erg aardig, maar ik lijk niet zo veel op hem, volgens hem meer op mijn moeder’ vertelde ik. Hij knikte. ‘Leuk’ zei hij. Er werd aan het deurslot gerommeld. Toen ging de deur open.