006

Ik ben naast Bill in de bus gaan zitten. Ik zit met mijn knieën naar hem toe gedraait en we zitten wat te kletsen tot Michelle me roept. Ik draai me om en glimlach. Ik draai me om als ik Bill met iemand hoor praten die voor ons zit. Ik ga op mijn knieën op de stoel zitten en kijk over de leuning heen. Een jongen met dreats zit voor ons met iemand naast hem die nors voor zich uit zit te staren.
De jongen met dreats kijkt naar me en ik stel me netjes voor. "Tom" zegt hij en steekt zijn hand uit. Ik pak hem aan. "En wie is dat?" vraag ik en wijs naar de jongen voor mij. "Das Justin." zegt Tom met afschuw in zijn stem. Ik knik en krijg een gemene grijns op mijn gezicht. "Doe maar niet." Zegt Bill, ik kijk hem aan. "Hij kan daar niet zo goed tegen." zegt hij, ik knik en ga weer normaal zitten.

Na dik een uur rijden zijn we er eindelijk en snel ik de bus uit. Ik moet voorin even wachten en kijk achterom. Justin staat achter me en duwt me naar voren. "Loop eens door!" gromt hij. Ik kijk hem raar. "Dat gaat niet, meneer de prins." zeg ik en kijk weer voor me. Eindelijk kan ik uitstappen en ga de koffers halen. Als ik de koffers heb komt Michelle er ook aan en pakt 1 van de koffers aan.