Hoofdstuk 10

De volgende morgen was iedereen moe prikkelbaar en nog steeds woest.oma ging de tafel dekken voor het ontbijt terwijl mama ik en opa een sigaret aan het roken waren. Toen we met zijn alle aan tafel zat at bijna niemand iets iedereen was misselijk en niemand had honger. Toen we toch allemaal wat weggehapt hadden gingen we om de beurt in de douche. Toen we daar mee klaar waren gingen we met z'n alle de zakken en dozen uitzoeken we kwamen van alles tegen, fotoboeken, mama's kleren,en afval. Bij enkele fotoboeken liepen de tranen over mijn wangen. Je weet wel bij die boeken waar papa en mama elkaar verliefd aan kijken. Om de pijn en stilte te verdrijven ging ik een modeshow houden van alle kleren die er van mij ook tussen zaten om iedereen een beetje vrolijk te maken. iedereen was even wat blijer maar dat was snel voorbij er was nog steeds niks opgelost. Naar het avondeten werd ik gebeld, het was anoniem dus ja je weet nooit. Ik nam op en het was mijn vader, Ons gesprek verliep vreselijk we werden heel de tijd boos op elkaar en op een gegeven moment was ik het zat en hing op. Hij bleef bellen en bellen en bellen.Naar een tijdje gingen ik en mijn broertje naar bed en naar een goed gesprek vielen we allebei uiteindelijk in slaap. De volgende ochtend werd ik om zes uur gewekt en opa bracht mij en mijn broertje naar school. Toen we aankwamen wachtte mijn beste vriendin op me. Ik lachte naar haar gaf mijn opa en mijn broertje ene kus stapte uit helemaal klaar voor een nieuwe schooldag. Ik en mijn beste vriendin liepen het plein op en gingen zitten op een bankje en staken een sigaret op. Ik begon mijn verhaal te vertellen en toen ik eindelijk klaar was zuchten ze. De bel voor het eerste lesuur ging dus we namen afscheid en gingen onze lessen volgen. toen de bel voor de kleine pauze ging, ging mijn telefoon het was weer onbekend ik besloot op te nemen en het was iemand die ik niet verwachten.