52°

Langzaam liep ik de trappen af naar beneden. Ik wist niet wat ik zou gaan doen vandaag, maar waarschijnlijk niet veel. Toen ik net de deur uit wou lopen hield Heidi mij tegen. ‘Aro wilt je zien’ zei ze. Ik zuchtte maar knikte en liep naar de grote deuren. Voor ik er op klopte werden ze al open gedaan. ‘Ah Hael, fijn dat je zo snel kon komen’ zei Aro vrolijk. Ik knikte. ‘Ik was toch net onderweg naar buiten’ zei ik. Hij knikte. ‘Waarom moest ik komen?’ vroeg ik. Hij keek meteen serieus. ‘Ik heb een opdracht voor je’ zei hij. Ik knikte. Ik snap eigenlijk niet waarom ik een opdracht krijg, ik hoor niet eens bij de wacht. ‘We willen dat je de Cullens gaat bespioneren’ zei Aro. Ik was meteen stil en keek hem met grote ogen aan. Ik schudde mijn hoofd na een tijdje. ‘Nee’ zei ik. Caius keek me boos aan. ‘Wij respecteren geen nee’ zei hij. Weer schudde ik mijn hoofd. ‘Ze zijn mijn vrienden, ze hebben me met alles geholpen, ik ga ze niet verraden’ zei ik. ‘Fascinerend, zo jong en kwetsbaar meisje met zo’n eigen wil’ mompelde Aro. ‘Maar je gaat toch’ zei Caius, god wat haatte ik hem. Ik knikte. ‘Ik ga wel, ik mis ze, maar ik ga ze niet bespioneren’ zei ik. Caius gromde. Ik draaide me om en liep de zaal uit, morgen, als Santiago terug is, zou ik gaan, en ik nam hem mee. Maar niet voor de Volturi, ik ga voor mezelf. Ik rende terug naar mijn kamer en pakte mijn rugtas. Ik deed er wat kleding in, mijn mobiel en portemonnee en mijn paspoort. Ik legde mijn tas op mijn bed en pakte er een boek bij. Ik ging zitten en begon te lezen, ik zou wachten tot Santiago weer terug komt.