De prinses

Ik kijk angstig terwijl Fleur en Julliët naar me toe komen lopen.
"Zal ik je een lift geven ,broertje."vraagt Roos en probeert me uit de gevaren zone te krijgen.
"Graag."zeg ik snel en loop samen met Roos weg.
Roos loopt naar buiten via de personeels uitgang en wijst naar een auto.
"Dat heb jij niet hè ?"zegt ze en loopt naar een prachtig rode sport auto.
"Nee ,ik heb pap's oude motor."zeg ik en stap in.
"Wat ga je aan doen ?"vraagt ze wanneer ze de parkeerplaats afrijdt.
"Geen idee."
"Wie ga je uit vragen ?"
"Ik ga gewoon spelen en dan naar huis."zeg ik en staar strak voor mij uit.
"Kom op wees toch niet zo saaie."zegt Roos en geeft me een stomp.
"Wil je soms niet alleen verschijnen ?"
"Dat is nou het probleem. Ik weet niet wie ik moet kiezen."zeg ik en kijk mijn zus aan.
"Oh. Weet je Fleur is leuk en ik ben verast dat Julliët er weer is. Wie vindt het leukst ?"zegt mijn zus en trommelt op het stuur.
"Geen idee. Ik zou willen dat ik het weet ?"zeg ik en zet mijn handen op mijn hoofd.
"Het komt allemaal goed ,hoor."zegt ze en strijkt over mijn broek.
Ze lacht en zet de auto voor het huis neer.
"Het huis is niks verandert. Ik wel."zegt ze en loopt naar binnen.
Weer wordt ik aan wat Julliët zei in de bus.
"Jij bent niks verandert. Ik ben wel verandert."ik slik even en loop naar binnen.
Wanneer ik mijn kamer sta hoor ik de voordeur open gaan. Even kijk ik om wanneer ik voetstappen langs mijn deur hoor gaan. Snel trek ik een witte blouse aan en een nette broek. Ik begin te twijfelen en ga op het bed zitten met mijn mobieltje in mijn hand. Even kijk ik naar het schermpje waar het nummer van Julliët op staat en dan naar de deur. Wie wordt het ?Ik hoor mijn zus Fleur helpen met een van haar jurken die voor haar te klein zijn aantrekken. Een lach verschijnt op mijn gezicht wanneer ik mijn zus hoor weglopen. Snel loop ik uit de kamer.
"Bam !"ik knal tegen Fleur op.
Ze ziet er prachtig uit ze draagt een rode jurk met een rode roos in haar haren.
"Ik..."begin ik en zie haar gezicht stralen.
"Ik wil zeggen dat je er prachtig uitziet."zeg ik snel en help haar overeind.
Teleurgesteld loopt ze de trap af en gunt mij geen blik meer. Mijn moeder loopt naar haar toe ,maar ze loopt zonder er iets van op te merken naar buiten. Ik loop haar snel achterna door de deur.
"Wacht."roep ik ,maar ze lijkt me niet te horen en loopt de trap af het strand op naar de gevallen ster. Ik loop snel achter haar aan en stop waneer ze omkijkt. De ster was in de klif ingeslagen. Ze lacht en de ster begint te stralen en Fleur begint ook te stralen. Ze zag er hemels uit net een engel. Ik kijk haar verbaast aan.
"Bukken."weerklinkt er uit haar mond.
Ik doe snel wat ze zegt en een vuurstraal raakt me net niet. Snel komt er een water straal uit het water en wordt naar de zwarte gedaante geschoten. Maar de straal verdampt en de gedaante springt van de klif af op het zand zonder enige moeite.
"Is dat alles wat je kan."zegt `de masker' met een glimlach
"Hè nee. Ben jij er ook weer."zegt ze Geërgerd wanneer ze me ziet.
"Ik was hier liever ook niet geweest."zeg ik boos en onze blikken kruisen elkaar.
"Niet gedacht dat je stom was om naar je huis te vluchten. Zo iets stoms zou ik zelfs niet bedacht hebben."zegt de gedaante en er verschijnt weer een vuurbal in haar handen.