1.0 Intergalactic lover

Ik stond glimlachend te kijken hoe Arsène de jongens aan het martelen was. Bij jack liep het zweet al helemaal over mijn gezicht en Cesc, Aaron en Nicklas lagen halfdood op de grond. Misschien moest hij mijn woorden niet al te letterlijk genomen hebben. Jack had me voorgesteld bij Arsène als zijn zus en ik had hem de daad opgelegd ze eens goed moe te maken zodat ze wat rustiger waren thuis. Geen dag passeerden of de jongens hingen bij ons rond. Ze speelden op de xbox, playstation 3 en af en toe deden we een dansspelletje op de wii, wat me hele leuke filmbeelden heeft bezorgt. Eén voor één liepen de jongens naar de kleedkamers als uiteindelijk Cesc de enige nog is op het veld. ‘Kan je vanavond om 12 uur naar de fontein in het midden van Londen komen?’ Vraagt hij stil met zijn hese stem. Zijn spaanse accent, deed me zoals altijd huiveren. Hij zei het stil zodat andere fans het niet hoorden, stel je voor dat er nog mensen zouden komen? ‘Eh, tuurlijk.’ Mompel ik stil. Hij streelt even over mijn wang, neemt de kegeltjes weg van het veld en verdwijnt naar binnen. Ik zucht en ga naar de kantine, waar alle Wag’s op hun vent zitten te wachten. Ook Lana, maar die vond het de moeite niet om naar Cesc buiten te gaan kijken in het toch bewolkte weer.

‘Jackmans, dat deed je goed.’ Ik geef hem een mep op zijn schouder waardoor hij een halve meter naar voor vliegt. ‘Ik hou ook van jou.’ Zeg ik snel als ik zijn blik zie. Vlug leg ik mijn tas neer en begin rondjes rond het veld te lopen met Jack, Aaron, Cesc achter me aan. ‘Help.’ Piep ik zachtjes als ze me alle drie hadden ingesloten. ‘There’s no way back.’ Kirrt Aaron vrolijk terwijl ik mezelf in de lucht voel gehoffen worden. Jack had me over zijn schouder getild en loopt richting de kleedkamers. ‘Nee, dat gaan jullie niet doen.’ Gil ik bang voor het hele veld. Ik zie hoe Cesc gemeen de douches aanzet. Langzaam aan voel ik ijskoude druppels over mijn wang strelen. ‘Jullie. Zijn. Gemeen.’ Zeg ik kwaad en loop de kleedkamers uit.

Oké, misschien had ik niet zo moeten reageren, maar het was ijs-ijskoud en ik dacht dat ik dood ging vriezen. Met een handdoek rond m’n middel gewikkeld en eentje over mijn haar loop ik de woonkamer in. Drie jongens staan me grijnzend op te wachten, waarvan een zijn ogen van mijn jukbeenderen tot aan mijn kuiten glijden. ‘Ben je boos?’ Vraagt Aaron en houd zijn hoofd wat schuin. ‘Alleen op jou.’ Grijns ik en spurt weer de slaapkamer in voor ze weer iets gingen doen. Kleine kinderen. Snel neem ik een superdry sweater en een skinny jeans.