018

Toen ik op weg was naar huis, kreeg ik een sms’je van Silvia. Hoe durft ze me nog te sms’en?! Ik had geen zin om het bericht te openen, dus deed dat ook niet. Ik zal het vanavond wel een keertje openen. Opeens trilde mijn mobiel, het was Gregory. “Hee!” zei ik vrolijk. “heei, how are you?” “Uhm, niet helemaal geweldig, maar met jou dan?” “Wat? Waarom niet? Met mij wel goed!” “Nou, ben er nogal achter gekomen dat mijn beste vriendin bij me heeft gespiekt. En dus ga ik haar vanavond ‘dumpen’.” “Ai, das minder meis, je weet dat ik er voor je ben, hé!” Er kwam na een lange tijd weer een glimlach op mijn gezicht. Die woorden had ik echt even nodig. “Dankje! Maar ik zal het onthouden, hé! Dus wel opnemen om 3 uur s’ nachts.” “Ik ga mezelf even verbeteren: Je weet dat ik er voor je ben van 8 uur s’ ochtends tot 10 uur s’ ochtends en van half 1 s‘ middags tot 12 s’ nachts?” “Haha, oké, zal het onthouden. Maar, wat ga je vanavond nog doen?” “Ik denk naar Gio, die ken je wel, dat is een zanger. Als het goed is follow jij die op twitter.” “Oh, ja die! Die ene die ‘Je hebt me’ en ‘ik denk aan jou’ zingt! Haha, daar kom ik even op.” “Ja, die ja. Kan ik meteen vertellen over jou en Wendy. Daar weet die snuggere nog niks van.” Het idee dat Gio te weten komt dat ik en Gregory bevriend zijn. Ik denk dat ik er aan moet gaan wennen, al die wat meer beroemde mensen om mij heen. “Oké, lekker aardig zijn we hier. Maar ik moet gaan want ik ga overstappen, anders kom ik niet in mijn geweldige en gezellige dorp.” “Oké, is goed schatje, ik spreek je vanzelf wel.” “Bye!” “Bye!” en mijn vinger drukte op het rode knopje. Toen ik eenmaal thuis kwam, plofte ik neer op de bank. “Hoe ging je laatste examen?” “Ja wel goed! Maar ik ben er ook achter gekomen dat ik Silvia niet meer ken.” Mam keek mij geschrokken aan. “Heb je ruzie met haar?” “Dat weet ze zelf nog niet. Ze heeft namelijk bij mij gespiekt. Het klinkt heel kinderachtig, maar het is zo. En als je op een examen spiekt, dan kan je het bij mij vergooien met de vriendschap.” Opeens dacht ik aan dat sms’je wat ik van haar had gekregen. Ik zou het dan toch maar eens openen:
Hee, sorry dat ik al zo snel weg was, ik moest de trein halen! Zullen we dit weekend wat gaan doen? Xx Silvia
De bitch. Ik ga morgen naar Amsterdam, Gregory opzoeken terwijl hij dat niet weet. Gelukkig weet ik dat hij van 10:00 tot 12:30 training had, dus dan ga ik gewoon naar de training. Ik sms’te maar wat terug.
Wat doe je scheinheilig opeens?! Durf je soms niet te zeggen dat je bij me afgekeken hebt! Ik weet niet hoor, maar je hebt me er in geluist. Het is over!
2 minuten later werd ik gebeld. ‘Silvia’ stond er op de telefoon.