23. You said something in my head

Blaise stond te wachten samen met de andere Zwadderaars en Griffoendors op Sneep. Wat was die vent laat! Draco kwam net de kerkers in met Patty naast zich, Patty! Hij had zijn had ook nog om haar heen geslagen! Dat mens had Olette opgeblazen en dan loopt hij met haar rond! Wat dacht hij wel niet?! Blaise wou naar Draco toe stappen om hem eens goed uit te leggen dat dit echt niet kon maar Sneep kwam net de kerkers in. Nou net nu! Blaise keek Draco aan met een vernietigende blik maar Draco ontweek zijn blik. Blaise keek naar zijn hand, ze had hem vast gehouden. Waarom dacht hij daar eigenlijk aan? Hij schudde zijn hoofd. 'Zabini! Het lokaal binnen. Jij ook Potter! 10 Punten aftrek voor Griffoendor.' Harry liep snel naar binnen en Blaise deed het zelfde. Hij kon zich niet consenteren tijdens de les dus had hij zijn drankje -of hoe je het ook noemt- verpest. Hij kon alleen maar boos zijn op Draco en kijken naar zijn hand. 'Hey wat scheelt er?' Harry stond naast hem. 'Rot toch op.' Snauwde hij. 'Ik vroeg het alleen maar.' Harry liep weg, misschien was Zabibi boos omdat Malfidus met Patty Park omgaat. Zij is wel degene die Olette had verwond en gepest. En ze had waarschijnlijk nooit haar excuses aangeboden. Harry keek nog een keer naar Blaise en zag dat zijn blik dodelijk stond naar Draco.

De lessen waren al afgelopen en de Zwadderaars kwamen van de les Verzorging van Fabeldieren. Draco zat met Patty te lachen, ze hadden het over Olette. En toen hij hoorde dat Patty haar uit schold werd hij boos, maar het was pas echt raak toen Draco ook begon te lachen. 'Stop eens met lachen idioten! Hoe kun je dit doen! Ze is je beste vriendin en dan doe je dit! Wat wil je ermee bereiken?!' Zei Blaise woedend. 'Hou effe je bek wil je! Ik doe wat ik wil en ik ga om met de mensen met wie ik om wil gaan. Korzel, Kwast, Patty. Laten we gaan.' Draco draaide zich geërgerd om. 'Dus jij mag wel met andere omgaan maar Olette niet?! Goede vriend ben jij! Ow, en zij praat ook niet zo over jou achter je rug om hoor!' Draco draaide zich meteen om en trok zijn stok. Blaise trok ook zijn stok. Steeds meer mensen hadden belangstelling voor hun ruzie, want je ziet nooit beste vrienden -vooral als het Zwadderaars zijn- ruzieën of zelf vechten/duelleren. 'Rot op anders vervloek ik jullie allemaal!' Riep Draco boos naar de mensen. 'Geeft alleen maar om zichzelf. Typisch zou Olette zeggen.' 'Ze is niet dood hoor!' Riep Patty ertussen. 'Natuurlijk niet, maar dat kon ze wel zijn als je sterk was.' Blaise werd steeds bozer en bozer. Hij had beloofd Draco niet te vermoorden maar hem een enkele reis naar de ziekenzaal bezorgen zou niet erg zijn vond hij. Hij wou net een vloek uitspreken toen hij een stem in zijn hoofd hoorde. Doe het niet! Het komt allemaal wel weer goed. Dit is is mijn probleem dus bemoei je er alsjeblieft niet mee. Laat die stok zakken. We zullen het wel weer bijleggen, daar ben ik zeker van. Hij keek om zich heen, die stem was van Olette! Hoe kon ze dat eigenlijk doen? Hij keek naar het kasteel en zag een meisje staan bij het raam, of eerder leunend aan iets. Olette. Blaise knikte naar haar en liet zijn stok zakken. 'Wat ben je nu niet meer zo stoer?' Zei Draco spottend. 'Kijk eens naar dat raam.' Hij wees naar het raam waar Olette stond. 'Wedden dat jullie het zullen bijleggen?' Zei Blaise grijnzend. 'Nee! Dat zal Drakie niet doen!' Zei Patty met haar irritante stem, het hoorde waarschijnlijk lief te klinken. 'Daar zijn we zeker van.' Hij liep weer naar het kasteel met een glimlach op zijn gezicht.

'Oletteje!' Blaise was in de ziekenzaal en zag Olette nog steeds bij het raam staan, Ze hield zich vast aan een stoel. 'Bedankt dat je hem niet hebt vervloekt. En ik zou hem vermoorden weet je nog!' Zei ze. 'Ik ging hem niet vermoorden! Maar ja, je kunt staan! Soort van.' Ze schoot in de lach. 'Nope, George kwam langs en hielp me om bij het raam te komen. Fred kwam en had het over iets regelen. George wou me weer helpen om weer terug te gaan maar ik hield hem tegen. Ik zag jou bij Draco staan en ik zei tegen hem dat ik nog effe van het uitzicht wou genieten. Hij vond het vreemd maar ging ermee akkoord en liet me achter. Toen Draco zijn stok trok en jij ook vergat ik dat ik me moest laten steunen door de stoel en zakte ik een een klein beetje in, vandaar dat je me eerst niet kon zien.' Blaise knikte begrijpelijk. 'En hoe kon je praten in mijn hoofd?' Ze keek hem verbaasd aan. 'Wat bedoel je?' 'Nou euh, je zei tegen me dat ik hem niet moest vervloeken en dat het jouw probleem was.' Ze keek hem met open mond aan. 'Je zei dat het wel weer goed zou komen. Daar was je zeker van.' 'Blaise help me even, ik wil weer in mijn bed.' Hij knikte. 'Het vreemde is is dat ik dat op dat moment dacht. Ach, waarschijnlijk is het gewoon stom toeval.' Ze zat weer op haar bed. 'Mijn benen doen pijn. Moest eigenlijk vragen of George me die stoel in kon helpen. Maar dat boeit nu niet, ik ben blij dat je Draco niet hebt vervloekt en dat je Patty hebt uitgescholden.' Blaise keek haar fronsend aan. 'Ik zag het aan haar gezicht en ik kan onwijs goed liplezen.' Hij knikte. 'Maar ik moet nu gaan, sterf van de honger. Kom morgen wel weer terug. En dan neem ik wat lekkers mee. Doei!' Ze zwaaide even en gooide de deken on haar heen, ze was doodop. Blaise keek nog even naar zijn hand, toen naar Olette en ging met een glimlach weg.