45°

Ik werd wakker door gegrom. Ik schrok op en keek verbaasd omhoog. Alec keek grommend naar Santiago, ik lag nog steeds op hem. Ik keek snel op de klok, ik had gelukkig lang geslapen, het was al een uur ’s middags. Alec gromde nog harder en Santiago trok mij steviger tegen hem aan. Ik werd gewoon bang van mijn vader. Plotseling zag ik witte mist, heel licht. Santiago liet me direct los en duwde me weg. Ik viel tegen de muur. ‘Auw..’ mompelde ik. Het deed niet echt pijn, maar dat zeg ik automatisch. Santiago’s ogen werden wazig en hij deed niets meer. Ik wist wat Alec aan het doen was en rende op hem af. Ik kreeg hem natuurlijk niet om maar kan wel zijn aandacht krijgen. ‘Laat hem met rust!’ siste ik. Mijn plan werkte en hij keek naar mij. Santiago keek meteen weer op en kwam voor mij staan. ‘Ga weg pap, laat mij lekker’ siste ik en ik wees naar de deur. Ondertussen had ik onze band wel weer goed gemaakt, ik wou niet dat hij me ging haten of zoiets. Hij liep de kamer uit en ik zuchtte diep. ‘Waarom accepteert hij mijn keuze nou niet?’ fluisterde ik zacht tegen mezelf. Santiago keek me verbaasd aan. Waarom wende ik er niet aan dat hun alles konden horen?! ‘Waarom doet hij zou?’ vroeg hij. ‘Hij wil niet dat ik met je omga’ zei ik. Hij keek me weer verbaasd aan. ‘Hij wil dat ik een relatie krijg met mensen, en niet met een vampier’ zuchtte ik. Hij leek teleurgesteld. ‘Maar ik luister niet’ grinnikte ik. Hij glimlachte zwak. Hij omhelsde me. ‘Santiago?’ vroeg ik. ‘Ja?’ zei hij. Ik keek hem aan. Mijn ogen verdwenen in de zijne. Langzaam bewoog ik mijn hoofd naar de zijne en drukte mijn lippen lichtjes op de zijne.