Foto bij Fleur

Wie wordt het ?Peter's leven staat op zijn kop. En de tijd tikt door.

Ik zit op de rand van de fontein met mijn hoofd in mijn handen. Denkend aan alles wat er gebeurd is. Ik voel een hand op mijn schouder en kijk op. Daar staat Fleur ze lacht. Ik lach terug en weet dat ze me probeert op te vrolijken. Haar bruine lokken vliegen voor haar heldere blauwe ogen. Ik buig weer voorover en mijn lach verdwijnt weer. Fleur gaat naast me zitten en steekt haar hand uit ,maar trekt hem snel weer terug. Mijn gedachten spreiden zich voor mij uit en vliegen naar zee. Fleur staat op en loopt naar binnen. Even later loop ik naar binnen nieuwsgierig waar ze blijft. Wanneer ik in de huiskamer sta valt mijn mond open van verbazing. Daar midden in de woonkamer staat mijn spaanse gitaar. Naast mijn gitaar staat Fleur. Ik sta verbaast te kijken terwijl Fleur de gitaar pakt en begint te spelen. Ze speelt het liedje dat ik gecomponeerd had voor de zee en de sterren. Haar handen schieten over de snaren en ze begint te zingen. Ze zingt gewoon engels en ik kijk haar aan. Fleur glimlacht en knikt naar me. Ik begin te zingen. Al die tijd dat ik dat liedje was vergeten weet ik nu elke letter weer. We beginnen een duet te zingen. Het klinkt prachtig en mijn moeder komt de kamer binnen. Ze gebaart mijn vader binnen te komen. Maar het maakt helemaal niks uit ik zing met Fleur. Ik zing samen met Fleur. Opeens speelt ze verder ,maar het liedje had ik nooit verder geschreven. Na dat Julliët was verhuist had ik nooit meer om gekeken naar de spullen. Ze zingt verder en schenkt geen enkelle blik naar de omgeving. Fleur kijkt alleen naar de gitaar en ik weet dat ze het liedje voor mij zingt. Ze stopt opeens en kijkt mij aan. Mijn ouders beginnen hard te klappen. Fleur kijkt verlegen naar mij. Ik begrijp wat ze ermee wou zeggen.
"Weet je de bar zoekt nog een optreden voor vanavond. Lijkt dat jullie misschien niet leuk ?"vraagt mam
Ik kijk Fleur aan. Ze knikt.
"Welke bar ?"vraag ik en kijk mijn moeder vragend aan.
"Die bar waar je altijd met Julliët heen ging. Em..."
"De laatste traan."zeg ik en wordt weer aan Julliët herrinert.
"Ja ,zo heet het."zegt mam.
"Oké ,lijkt me leuk."zeg ik en sla mijn arm om Fleur.
"Goed dan zal ik ze wel even bellen."zegt mam en grist haar mobieltje uit haar tas.
Fleur kijkt blij en grinnikt. Ze overhandigt mij de gitaar en laat me mijn blaadjes vol muzieknoten zien. Mijn vingers glijden langs de snaren en ze knikt. Ik kan nog gitaar spelen na 4 jaar.
"Echt ?Oké. Ik zal ze het vertellen."zegt mam door haar mobiel en kijkt ons blij aan.
"En ?"vraag ik wanneer mam ophangt.
"Ze willen jullie wel horen spelen. Dus mogen jullie nu een optreden daar geven ,om te kijken of het goed genoeg is."zegt mam blij.
Ik pak een muziekstuk van de grond af.`Never grow up.' Staat er in sierlijke letters erop geschreven.
"Wat denk je hiervan ?"vraag ik aan Fleur en hou het blaadje voor haar neus.
Ze knikt blij.
"Ik breng jullie wel."zegt mam en loopt naar buiten naar de auto.
Fleur en ik volgen haar. Ik leg de gitaar in de kofferbak en ga naast Fleur zitten. Ze legt haar hand op mijn been en kijkt me lief aan met haar rustige blauwe ogen. De auto start en de auto rijdt de straat uit.

Reageer (2)

  • Eef95

    In die brief stond mss dat ze niet kon praten maar zingen in ieder geval wel. xD

    1 decennium geleden
  • TimeTravel

    Leuk!!(H)(H)

    alleen bij

    Ze zingt gewoon engels en ik kijk haar aan

    zou ik engels veranderen,,

    want ik dacht aan de taal engels! haha
    maar ik begreep het wel hoor!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen