26| It's all his fold
Veel lees plezier :']
Na de lunch had Fay nog steeds niet besloten wanneer ze het Harry zou vertellen. Het allerliefste wilde ze er gewoon niet aan denken.
Waarom kon alles niet gewoon weer de oude worden? Waarom moest het allemaal zo ingewikkeld zijn. In de leerlingenkamer begon Fay uiteindelijk maar aan wat huiswerk. Het had niet veel zin meer om met Harry te praten omdat ze gewoon wist dat ze er niks fatsoenlijks meer uit zou krijgen. Ze moest de drang om het te vertellen beperken en daarom praatte ze maar even niet met Harry voor het geval het er zomaar uit floepte. Toen Fay haar boek opensloeg zag ze in haar ooghoek dat Lavender en Ron nog steeds in gesprek waren. Lavender zat zo dicht mogelijk tegen Ron -die zich best ongemakkelijk voelde- aan op de bank. Fay durfde voor 100 galjoenen te wedden dat Lavender Brown verliefd was op Ron Weasley. Ze liet het dan ook gewoon erg goed doorschijnen, meschien ging Hermione daarom altijd weg als Lavender er bij kwam. Misschien was Hermione ook gewoon verliefd op Ron, maar ze hadden de laatste tijd wel veel ruzie dus die kans was vrij klein.
Fay zuchtte en richtte zich weer op haar verweer tegen de zwarte kunsten boek. De eerste week was al zo lastig geweest, ze vroeg zich toch wel af wat het jaar dan zou brengen.
Vrijdag ochtend heerste er een gespannen sfeer in een deel van de Gryffindor leerlingen kamer. Hermione was gisteravond pas weer bij het avond eten verschenen en zat nu geïrriteerd naar Lavender en Ron te staren die tegenover haar op de bank zaten terwijl ze op Harry wachtte. Lavender vond het blijkbaar nodig om steeds maar om Ron heen te hangen en knoopte, telkens als ze hem zag, een gesprek met hem aan.
Hermione ergerde zich rot aan Lavender en het leek net alsof ze bozer en bozer werd door de diepe rimpel tussen haar ogen. ''Hermione''Zei Fay terwijl ze achter de bank stond en op haar schouder tikte.
''Wat?''Snauwde Hermione. Ze sloeg Fays hand bruut weg die nogal een gekwetste uitdrukking op haar gezicht kreeg. 'Je slaat me!''Zei Fay met trillende stem, ''Waarom doe je zo gemeen Hermione?''. Hermione draaide zich om en had meteen spijt van haar brute reactie toen ze Fay zag. ''Het spijt me, Ik bedoelde het niet zo Fay''Zei Hermione verontschuldigend, Lavender maakte haar gewoon helemaal gek.
''Ik ga naar de grote zaal''Zei Fay alleen maar somber waarna ze wegliep. Hermione kon zich zelf wel voor der kop slaan. Fays zogenaamde pesthumeur was net voorbij, maar door haar was het zeker weer terug gekomen. Ze kon het zelf eigenlijk ook niet helpen, maar dat kwam eigenlijk gewoon door Ron. Het was gewoon allemaal Rons schuld. Als hij niet op Lavenders complimenten in was gegaan, zou alles gewoon bij het oude zijn. Dan zouden ze iniedergeval meer tijd aan elkaar besteden en niet zo gefrustreerd zijn.
Hermione concludeerde dat het gewoon Rons schuld was en verliet zonder Ron nog een blik te gunnen, (Niet dat hij haar aan keek), ook de leerlingen kamer zonder Harry.
Waarom kon alles niet gewoon weer de oude worden? Waarom moest het allemaal zo ingewikkeld zijn. In de leerlingenkamer begon Fay uiteindelijk maar aan wat huiswerk. Het had niet veel zin meer om met Harry te praten omdat ze gewoon wist dat ze er niks fatsoenlijks meer uit zou krijgen. Ze moest de drang om het te vertellen beperken en daarom praatte ze maar even niet met Harry voor het geval het er zomaar uit floepte. Toen Fay haar boek opensloeg zag ze in haar ooghoek dat Lavender en Ron nog steeds in gesprek waren. Lavender zat zo dicht mogelijk tegen Ron -die zich best ongemakkelijk voelde- aan op de bank. Fay durfde voor 100 galjoenen te wedden dat Lavender Brown verliefd was op Ron Weasley. Ze liet het dan ook gewoon erg goed doorschijnen, meschien ging Hermione daarom altijd weg als Lavender er bij kwam. Misschien was Hermione ook gewoon verliefd op Ron, maar ze hadden de laatste tijd wel veel ruzie dus die kans was vrij klein.
Fay zuchtte en richtte zich weer op haar verweer tegen de zwarte kunsten boek. De eerste week was al zo lastig geweest, ze vroeg zich toch wel af wat het jaar dan zou brengen.
Vrijdag ochtend heerste er een gespannen sfeer in een deel van de Gryffindor leerlingen kamer. Hermione was gisteravond pas weer bij het avond eten verschenen en zat nu geïrriteerd naar Lavender en Ron te staren die tegenover haar op de bank zaten terwijl ze op Harry wachtte. Lavender vond het blijkbaar nodig om steeds maar om Ron heen te hangen en knoopte, telkens als ze hem zag, een gesprek met hem aan.
Hermione ergerde zich rot aan Lavender en het leek net alsof ze bozer en bozer werd door de diepe rimpel tussen haar ogen. ''Hermione''Zei Fay terwijl ze achter de bank stond en op haar schouder tikte.
''Wat?''Snauwde Hermione. Ze sloeg Fays hand bruut weg die nogal een gekwetste uitdrukking op haar gezicht kreeg. 'Je slaat me!''Zei Fay met trillende stem, ''Waarom doe je zo gemeen Hermione?''. Hermione draaide zich om en had meteen spijt van haar brute reactie toen ze Fay zag. ''Het spijt me, Ik bedoelde het niet zo Fay''Zei Hermione verontschuldigend, Lavender maakte haar gewoon helemaal gek.
''Ik ga naar de grote zaal''Zei Fay alleen maar somber waarna ze wegliep. Hermione kon zich zelf wel voor der kop slaan. Fays zogenaamde pesthumeur was net voorbij, maar door haar was het zeker weer terug gekomen. Ze kon het zelf eigenlijk ook niet helpen, maar dat kwam eigenlijk gewoon door Ron. Het was gewoon allemaal Rons schuld. Als hij niet op Lavenders complimenten in was gegaan, zou alles gewoon bij het oude zijn. Dan zouden ze iniedergeval meer tijd aan elkaar besteden en niet zo gefrustreerd zijn.
Hermione concludeerde dat het gewoon Rons schuld was en verliet zonder Ron nog een blik te gunnen, (Niet dat hij haar aan keek), ook de leerlingen kamer zonder Harry.
Reageer (3)
Weetje in het andere verhaal is er ook al een haat-aan-Ron
1 decennium geledenHaat aan lavender!!!
1 decennium geledenLaten we haar prikken met onze vork:Y)
Love it!!!
Snel verder!!
Xx
<33333333
1 decennium geledenIk wil meer!