Watching soccer.

Noah

Een paar uur later werd ik wakker, en voelde een bonkende pijn in mijn hoofd. Ibrahim lag met zijn hoofd op mijn buik en zijn mond hing een stukje open, hij zag er beroerd uit. Slaperig opende hij zijn ogen maar toen hij mij aan keek was hij gelijk klaar wakker `He ben je wakker hoe voel je je` vroeg hij bezorgd `Ik heb heel erg hoofdpijn en ben misselijk verder gaat het wel goed hoor.` antwoordde ik. Hij streelde me over mijn hoofd `Ik heb wel ergens behoefte aan` `Waaraan dan pak ik het even hoor` zij hij lief. `Een kusje daar heb ik behoefte aan` Hij grijnsde breed. `Die kan je krijgen hoor` en hij drukte teder zijn lippen op de mijne met mijn handen woelde ik door zijn gel-loze haar. `Hhm ik hou van je lieve schat` zij hij toen met tranen in zijn ogen. `Ik was zo bang dat je zou gaan sterven echt zo bang.` hij kroop naast me in het bed en ik legde mijn hoofd op zijn borst `Het spijt me ibi` mompelde ik. `Kan jij toch niks aan doen` Er werd op de deur geklopt en een zuster kwam binnen `sorry hoor ik moet echt even controleren` zij ze vriendelijk. `O en ik vergeet me voor te stellen Janine` ik glimlachte `Noah` `Hoe voel je je` zij ze toen ze een bloedtestje deed. `Niet doodziek of zo gewoon ziek` ze knikte `Je bent nog niet uit bed geweest toch?` ik schudde mijn hoofd nee `Oke niet doen hoor zonder hulp want je kan echt zomaar opeens op de grond vallen en dat moeten we niet hebben` `0 ibi straks komt er een andere zuster, dan kan je beter even ergens anders zijn dan hier want eigenlijk mag je hier niet meer zijn he` zij ze met een knipoog.
`Tot morgen Noah slaap lekker` zij ze nog toen ze de deur uitliep.

Ik lag nu 4 weken in het ziekenhuis Ibrahim was nu weer elke dag trainen en ging gelukkig ook naar de uitwedstrijden. Vandaag had hij een belangrijke in Madrid en die ging ik samen met Janine en haar dochtertje kijken. In de weken dat ik hier was kon ik het goed met haar vinden ze is een alleenstaande moeder van een kind van 3 jaar zelf is ze nog maar 21 en moet ze voor het geld zorgen thuis. Ze had veel schulden omdat de vader van haar dochtertje Louise al haar geld vergokt heeft en een lening had afgesloten op haar naam. Die ze nu dus terug moest betalen omdat hij zichzelf van kant had gemaakt. Soms dacht ik wel dat mijn leven zwaar was maar dan moet je even buiten het voetbal wereldje kijken dan zie je dat er nog veel ergere dingen gebeuren dan dat wij weten. `Wie gaat er winnen Nien` `Barcelona natuurlijk` zij ze lachend. Met een bak popcorn en Cola keken we naar de wedstrijd, zo rustig als Janine keek zo boos werd ik als ze weer net niet scoorde. `Kijk je weleens met ibi naar een wedstrijd` vroeg ze lachend `Ja, alleen word hij dan niet zo blij omdat ik dan iederéén uitscheld voor sukkel of dat ze rood moeten krijgen en nog meer onzin eigenlijk. `Yeah Ibi komt er in` mijn mooie mannetje stapte het veld op en de eerste bal die hij kreeg maakte hij gelijk een mooie actie wat resulteerde in een doelpunt van messi. `Ja ibi Jaaa` riep ik. Janine kreeg de slape lach van mijn hysterische gedoe. `Ik zij toch gewoon kansloos dat hij geen basisplaats heeft.` Toen de wedstrijd was afgelopen verlieten Janine en haar slapende dochter het ziekenhuis. `Rust goed uit en tot morgen nacht` zij ze nog voordat ze de deur uitliep. Ik stuurde Ibrahim nog een smsje dat ik ging slapen en feliciteerde hem met zijn prachtige assist, ik kreeg een lief smsje terug -Die assist was omdat ik aan jou dacht, slaap lekker morgenochtend ben ik er als je wakker word hoor als je niet kan slapen vannacht bellen he, I love you xxx- Met een smile op mijn gezicht viel ik in een droomloze slaap.

Reactie??