3.

"Dus als ik het goed begrijp, ben je hierheen verhuist omdat je vader met een tandarts van hier heeft geruild?" vroeg ik.
"Ja..." antwoorde hij. Terwijl hij treurig voor zich uit keek. "Nou zeg, ik weet dat je hier niemand kent, maar zo slecht is het hier mou ook weer niet hoor!" plaagde ik. Eigenlijk drong het pas net tot me door dat onze tandarts zou gaan verhuizen. "Who, wacht, h..hoe..hoe heet die tandarts eigenlijk, die hier eerst zat? "J.W., hoeze?" vroeg hij.
"OMG!!!" Gilde ik. De mensen keken onze kant uit, dus we verstopten ons snel achter de hooiberg."Waarom gilde je nou zo?" lachte Ralf. "Ik bedacht me opeens, dat onze tandarts ging verhuizen..." zei ik lachend.
Yes, dat was in ieder geval goed nieuws voor mij. Vooral omdat ik bang was van de vorige tandarts. Ralf lachte zich kapot toen ik dat zei!
Maar wie zal er zometeen lachen, dacht ik. Ik had al een melig idee in m'n gedachten. "Ralf, heb je ooit al eens paardgereden?" vroeg ik plagerig.

×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××

Srry, maar ikheb toetsen, dus drm zo kort, srry srry srry!