9.

Shun POV


Ik klop op de deur. Het knappe meisje doet open met verbaasde ogen. 'Kan ik bij jou slapen?' Vraag ik met vermoeidheid in mijn stem. Ze knikt en doet de deur iets weider open. 'Wat is er aan de hand?' Vraagt ze verlegen. 'De man waarmee ik moest trouwen is een wreed man. Daarom gaan ik en mijn beste vriend weglopen.' 'Waarheen?' Vraagt ze terwijl ze thee opzet. Nu pas zie ik dat ze een versleten nachtjapon aan heeft. 'Het spijt me dat ik je wakker heb gemaakt.' 'Maakt niet uit, ik kon toch niet slapen. 'Zegt ze terwijl ze de thee op het houten tafeltje zet.' Waar gaan jullie naartoe?' Herhaalt ze.'Naar de moeder van mijn beste vriend in het zuiden.' Is mijn antwoord. 'Je vader zal je gaan zoeken, dat weet je toch? Jouw vader is een van de rijkste koningen in de wereld, en de anderen hebben gebrek aan geld. daarom zou hij een beloning geven aan het koninkrijk die je vindt, en zo heb je misschien wel de hele wereld achter je aan.' Ze heeft een punt, en het verbaast me dat ze zo slim is. Het enige wat ik kan doen is knikken.'Over geld gesproken, ik had jou nog iets beloofd.' Zeg ik en graai in de zware reistas voor de zak met goudstukken. Ik zet hem neer op de tafel. 'Je hebt het meer nodig dan het paleis. 'Zeg ik met een zucht omdat de zak met goudstukken behoorlijk zwaar is. 'Ik weet niet hoe ik je kan bedanken.' Zegt ze met een glimlach.'Zeg niks tegen mijn vader, waar ik naartoe ga. Als hij je ernaar toe dwingt, lieg dan.' Zeg ik serieus. Ze knikt en haar glimlach is ook verdwenen. 'De volgende morgen ga ik weg, om vier uur.' Nog een keer knikt ze. 'Waar je ook bent, hier ben je altijd welkom, goede prinses. 'Zegt ze. Ik glimlach, en neem een slok van de thee waar ik de smaak niet van ken. Hij is zelfs nog lekkerder dan de oude vertrouwde jasmijnen thee. 'Noem me maar gewoon Shun.' Zeg ik met een lach. Ze lacht verlegen terug. 'Hoe heet jij? ben ik helemaal vergeten om te vragen. 'Suky.'