The first fight x'

ik drukte de telefoon uit en klapte hem dicht. '' Ik ga met Jake naar de bioscoop '' zei ik kil. Edward keek me gekwetst aan, '' als dat is wat jij wilt Bella, moet je je gang gaan''. Zei hij gevoelloos. Sinds de ruzie van gisteren hebben we geen woord tegen elkaar gezegd, en ik wist dat dit het enige was wat hem momenteel pijn deed. Als hij mn gedachten kon lezen zou hij het kunnen begrijpen, ik wou hem geen pijn doen maar ik had gewoon even weer Jake tijd nodig. Ik trok mn jas aan en stapte de deur uit. Ik zat te twijfelen of ik zou rennen of ik met de auto ging. Ik besloot om met de auto te gaan omdat ik, of ik nou vampier was of niet, ongeluk aan trek. Ik sprong de auto in en scheurde naar La Push. Ik durfde niet aan te kloppen omdat ik deze maand al 2 deuren had gesloopt, dus riep ik Jake maar. ''Jake kan je even open do..'' Voordat ik mn hele zin kon afmaken werd de deur opengemaakt en voelde ik twee warme stevige armen om me heen. ''Jake'' zei ik met een glimlach, hij keek me teder aan en raakte even mijn gezicht aan. Ik bloosde en wurmde me los uit z'n omhelzing. Ik snap niet dat ik me al die tijd heb afgevraagd waarom ik Jake niet wou, hij is simpelweg bijna net zo perfect als Edward, dus eigelijk had ik geen rede. Behalve dat ik streefde naar de perfectheid van Edward, Edward was mijn doel. Mijn doel waar ik mn leven voor zou geven. Jake trok me mee naar de auto en zetten me aan de passagiers kant, ''Jake ik rij, je bent nog geen 18.'' Zei ik met een scherpe ondertoon. Mijn toon negerend antwoordde hij: ''Bells, ik ben 2 keer zo groot en breed als jou, zullen ze jou eerder aanhouden of mij?''. Ik hoorde gegniffel. Maar ik wist dat Jacob gelijk had dus antwoordde ik niet op zijn vraag. Er verscheen een glimlach om zijn lippen en hij drukte het gaspedaal in. We liepen door de straat opweg naar de Bioscoop, en daar zag ik weer het groepje enge mannen die me deed herinneren aan die slechte tijd, ik hapte naar adem. Jake greep me om mijn middel, ''Bells, ze zullen je niks doen, ik berscherm je.'' Zei hij geschrokken en tegelijkertijd lief. Hij wist duidelijk de reden niet om naar adem te happen, maar op de een of andere manier stelde het me wel gerust. Ik hoorde ze roepen, en blijkbaar was ik niet de enige. ''Blijf hier wachten Bells'' zei hij toonloos. Hij liep met een snelle pas naar de mannen en greep er een bij zn keel. ''Als je nog een keer wat tegen MIJN Bells roept of joelt, dan kom ik je persoonlijk opzoeken en blijft het niet bij een bedreiging'' zei hij kil. Hij liet de man los en draaide onmiddellijk om en liep terug naar mij. Hij pakte mn hand en we liepen samen naar de Bioscoop. Onderweg zei ik ''Jake ik ben heel erg blij met je als beste vriend''. ''Ik ben ook heel blij met jou als..'' hij dacht na en bracht toen met een zucht uit ''beste vriendin''. Ik keek hem vol medelijden aan en gaf hem een zacht kneepje in zijn hand. Jake toverde en flauw glimlachje om zn mond. We liepen in stilte verder.