20. Apology

Het was dinsdag en Draco en Blaise hadden les. Olette mocht nog niet uit de ziekenzaal aangezien ze nog steeds geen kracht in haar benen had. In ieder geval hadden Draco en Blaise Geschiedenis van de Toverkunst en dat was zoals gewoonlijk dood saai. Maar Draco besloot daarvan gebruik te maken door te denken wat hij nou eigenlijk had gedaan. "Ik heb haar gewoon gekwetst, dat kon je van mijlen afstand nog zien. Waarom was ik eigenlijk zo boos op haar? Alleen omdat ze met die Griffoendors omgaat. Ik had beter moeten weten. Waarschijnlijk weet ze niet hoe ze hiermee om moet gaan. Waarom deed ik toch zo gemeen tegen haar? Stom stom stom! Is zíj boos op mij? Ik hoop van niet want ze is mijn beste vriendin. Misschien moet ik het maar goed gaan maken. Maar Draco Malfidus maakt het nooit goed, dat doen andere mensen. Maar ze kan zelf niet eens uit de ziekenzaal om excuses aan te bieden. Voor deze ene keer kan ik toch wel de regels breken?" Blaise tikte hem aan en wees naar zijn perkament. Waarom deed je zo tegen haar? Je hebt haar echt serieus gekwetst man. Dus toch... Misschien moet je naar haar toe gaan om het goed te maken. Waarom was je eigenlijk zo boos geworden? De laatste vraag wou hij niet beantwoorden dus negeerde hij die vraag. Sorry was gewoon chagrijnig. Ik wil het wel goed maken, maar ik wil er eerst nog goed over nadenken. Blaise knikte en schreef nog iets op zijn eigen perkament. Denk maar snel, ze vroeg ook aan mij of jullie nou wel of geen ruzie hadden. Waarom weet ik niet maar dat boeit niet. Waarom was je nou ze boos? Draco dracht na, waarom was hij nou ze boos? Het waren die Griffoendors gewoon, het kon niet anders. Het lag aan die Griffoendors, ze irriteren me rot. En als ik snel wil beslissen moeten we nu maar stoppen met schrijven. Hij schoof het briefje naar Blaise en hij keek hem fronsend aan. 'Ja-ja.' Fluisterde hij.

Draco had er de hele dag over na gedacht en besloot toch zijn excuses aan te bieden. Hij liep richting de ziekenzaal en hij toen hij in de ziekenzaal zat zag de een Wemel, één van die tweeling. Wat deed hij nou hier? Olette schoot in de lach. 'Maar zorg dat Hermelien dat beeldje in oogcontact houd met iets anders, anders kan ze misschien in haar slaap vermoord worden door dat ding.' Die Wemel grijnsde 'Ik zal het haar zeggen. Maar je bent echt een mietje als het om beeldjes gaat. Bang voor een schilderij, kan nog net maar voor engelenbeeldjes?' Hij schudde lachend zijn hoofd en Olette gaf hem een stomp. 'Ieder zo zijn eigen angsten dus niet pesten!' Hij grinnikte. 'Zal in niet meer doen. Speciaal voor jou.' Ze schoot in de lach en de ogen van Draco en Olette kruiste. 'Draco!' Zei ze blij, ze wou het goed maken. Eigenlijk was ze van plan Blaise te vragen Draco hier te brengen zodat ze het goed zouden kunnen maken. 'Draco het spijt me zo van gister!' Hij draaide zich om. 'Excuses niet aanvaard.' snauwde hij. En liep de ziekenzaal uit.
Verbaasd keek George naad Olette. 'Wat is er aan de hand?' Ze schudde haar hoofd. 'Draco is boos op me, maar ik snap niet wat ik fout doe.' Ze kijkt naar haar handen. 'Wat zei hij?' 'Hij vroeg waarom ik moet jullie om ging en de rest is een beetje vaag.' Hij knikte, 'Praat met Zabini, misschien kan hij Draco weer bij zinnen praten.' Ze knikte. 'Sorry George, maar kun je gaan? Ik wil in mijn dagboek schrijven en ik denk niet dat je het leuk zou vinden om te moeten wachten.' Hij schoot in de lach en Olette keek hem aan. 'Voor jou wacht ik.' Ze werd rood. 'Uuh, bedankt, dat is lief.' Hij knikte en uiteindelijk verliet hij de ziekenzaal. Misschien moest ze gewoon wachten en zien wat er zou gebeuren. Waarom was er niet zo'n boekje waarin je kon kijken wat je fout deed? Zo'n "Hoe ga je met je vrienden om." Boekje. Of nog beter; "Hoe moet je met Draco Malfidus omgaan?" Ze zuchtte, waarom was vriendschap ze moeilijk? Ze pakte haar dagboek en begon te schrijven.

Kudo? Reactie?