even snel in de rust een kort deeltje ik heb het niet gecontroleerd geen tijd voor sorry.

Ibrahim

`Leeft ze nog` herhaalde ik. `We doen er alles aan maar met zekerheid kan ik je niet zeggen dat ze het overleeft.` ik voelde tranen opwellen in mijn ogen. `ze is zwanger van een tweeling stotterde ik` De man keek me meelevend aan. `We doen ons best` ik knikte. En keek hoe ze Noah uit de auto haalde en begonnen te reanimeren. Ik zakte op mijn knieën en hoopte uit het diepst van mijn hart of Noah mocht blijven leven. `U kunt mee in de heli meneer` ik streelde snel over Noah haar wang en nam toen plaats. Aangekomen in het ziekenhuis stond er al een heel team klaar ik zag hoe ze gelijk weer begonnen met reanimeren. Ze gingen een kamertje binnen en ik nam plaats in de wachtkamer. `Hej Ibi hoe gaat het` ik keek op en zag Sophia naast me kwam zitten, `Ik weet het niet ze zijn haar nu al een halfuur aan het reanimeren` huilde ik. Ze streelde zachtjes over mijn hoofd maar echt rustig werd ik er niet van. `Ik wil haar echt niet verliezen, dan doe ik mezelf echt wat aan.` `Ssht ibi zo mag je niet denken` zij Sophia. Ik sprong op toen de dokter uit de kamer kwam `Leeft ze nog?` Vroeg ik voor de 3e keer vandaag `Ja ze leeft nog alleen ligt ze nu in een diepe coma, het is afwachten of ze daar kan uitkomen maar waar leven is is hoop` zij de dokter. Het enige wat ik op me inliet werken was dat ze leefde `Kan ik naar haar toe` Hij knikte vriendelijk, met trillende benen liep ik de kamer in waar Noah aan allemaal slangetjes verbonden was. Haar buik was bloot en ik hoorde hartjes kloppen. De zuster keek me aan `U kindjes leven nog` `Tank God` mompelde ik met tranen in mijn ogen.

[/i]

Reageer (7)

  • LunaMar

    aah gelukkig!! snel verder:)

    1 decennium geleden
  • QueenMary

    je moet nu wel erg snel verder gaan hoooor <3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen