Taxi !

"Taxi !"roep ik en steek mijn hand omhoog.
Een taxi stopt.
"Waar kan ik u mee helpen ?"vraagt de man en kijkt naar mijn been die in het gips zit.
"Kunt u ons naar Rozenmansstraat brengen ?"
"Tuurlijk. Stap maar in."zegt de man en lacht.
Ik lach terug en hou de deur open voor Fleur. Fleur lacht vriendelijk en stapt in. De radio wordt harder gezet en er weerklinkt het liedje : Oh!. Er komt een twinkeling in Fleur's ogen en begint zachtjes mee te zingen. Het klinkt prachtig en de radio wordt zachter gezet. Ik kijk haar aan ,maar ze trekt zich er niks van aan en begint harder te zingen. Ze Zingt net zo als een wereld beroemde popster ,zo goed. Plotseling stopt het liedje en Fleur houd weer haar mond. Ik kijk haar met mijn mond open aan. Ze kijkt me weer verlegen aan.
"Ken je dat liedje ?"vraagt de taxichaufeur.
Fleur knikt alleen maar.
"Ze is niet echt spraakzaam ,maar ze zingt wel heel goed."zegt de chaufeur onder de indruk.
Ik knik nog verbaast van wat ik gehoord had. Fleur was zo mysterieus en nu kon ze ook al zo goed zingen. Ze was echt een wonder.
"Van wie heb je dat geleerd ?"vraag ik aan haar.
Ze haalt haar schouders op.
"Rozenmansstraat. Op welk nummer woont u ?"vraagt de man weer.
"Nee ,hier is het goed."zeg ik en de auto stopt.
"Goed."zegt de schauffeur en laat zijn hand zien.
Snel leg ik 5euro in zijn hand.
"Is dit genoeg ?"vraag ik aan de schauffeur.
"Ja ,hoor zo'n goed optreden krijg ik zelde."zegt de man en lacht.
Ik stap uit samen met Fleur en knik.
"Veel geluk."zegt de man en rijdt weg.
Ik loop samen met Fleur naar mijn huis aan het einde van de straat.
"Hier heb ik je gered."zeg ik en wijs naar het strand.
Ze knikt. Opeens komt mijn moeder uit het huis gerend.
"Wat doen jullie hier ?"vraagt ze bezorgd.
"We mochten alweer weg."lieg ik.
"Dit is Fleur."zeg ik en wijs naar Fleur.
Ze zwaait vriendelijk naar mijn moeder.
"Oké ,kom lekker mee eten."zegt mam en maakt een gebaar naar binnen.
Fleur volgt mam naar binnen en ik volg. Even staar ik naar de zee en dan draai ik me om naar de tafel. De tafel was net gedekt. Mam pakt nog 2 extra borden voor mij en Fleur.
"Zo waar kom je vandaan ?"vraagt mam ,wanneer iedereen aan tafel zit.
Fleur zwijgt en slaat haar ogen naar de grond.
"Ze is nogal verlegen."zeg ik en schep wat aardappelen op voor Fleur.
"Is het lekker."vraagt mam ,terwijl Fleur gulzig zit te eten.
Fleur knikt hevig. Er is helemaal niks meer van te merken dat ze bijna dood was.
Na het eten loop ik naar de fontijn en ga op de rand zitten met mijn ipod in mijn oren. Fleur loopt verlegen naar me toe.
"Wil je ook luisteren ?"vraag ik en geef haar een oortje.
Ze knikt en pakt het oortje aan. Ik zet net het liedje op waar ik samen met Julliët op heb gedanst. Ze kijkt me aan met open mond en een vrolijke twinkeling in haar ogen. Ik bekijk Fleur eens beter. Ze zag er prachtig uit met haar kastanje kleurige haar en haar heldere zeeblauwe ogen die leken op twee sterren die omhult worden door de zee. De wind blaast door haar haar en laat het alle kanten op waaien. Fleur lacht en begint met haar ketting te spelen.
"Je bent prachtig."schiet erover me lippen heen.
"Oh wat stom. Wat moet ze nu wel niet denken."bedenk ik en wil mezelf voor mijn hoofd slaan.
Fleur lacht en pakt mijn handen. Ze begint te neuriën. Ik stop de muziek en luister. Haar nueriën brengt me naar een prachtig land ver drijvend op de zee. Een land zonder geld zonder macht. In een woord een prachtig land. Ze stopt en kijkt me aan. Met tranen in haar ogen.
"Kom jij daar vandaan ?"vraag ik haar en haal haar uit haar gezicht.
Ze kijkt naar de zee en knikt dan.
"Haar thuis heeft geen naam en is alles wat deze wereld nooit zal kunnen zijn."bedenk ik me en staar met haar mee over de zee.
Een traan rolt over haar wang naar haar kin en valt daarna op de grond.
"Het zal wel vreselijk voor haar zijn. Misschien dat ze daarom niet praat."bedenk ik me en er komen ook tranen in mijn ogen.