42.

'Cinthia, kom je?'vroeg Emily. Ik knikte. Het was inmiddels drie jaar geleden dat de Cullens waren verhuisd, maar Jake, Seth en ik gingen er nog regelmatig langs. Ik vond het jammer dat ik niet meer zomaar binnen kon vallen, maar ja. Vanmiddag zou dus een shoppingtrip naar New York worden. Nou ja, ik miste Alice, dus dit had ik er wel voor over.

'Cinthia!'gilde Alice toen ze de deur open deed. 'Zeg, Alice. Één van ons kan nog steeds doof worden hoor,'zei ik droog. 'Ik ben gewoon zo blij dat je er bent.'Seth sloeg zijn arm om me heen. 'Zorg alsjeblieft dat ze vanmiddag overleeft,'lachte hij. 'Ik beloof niks,'zei Alice pesterig. Dit kon leuk worden.

Natuurlijk, Alice had nog net niet elke winkel leeg gekocht. 'Kun je niet langer blijven?'vroeg Alice voor de honderdste keer. 'Nee, Alice,dat weet je,'zuchtte ik. Deze discussie hadden we elke maand als ik langs kwam. Ik had inmiddels mijn verplichtingen en ik kon niet lang weg blijven.

-Kort, maar beter dan niets, toch Ik ben inspi-loos, dus heeeeeeeeel erg sorry daar voor. Ik hoop snel verder te kunnen-