De examens waren voorbij en over een paar dagen zouden we ons diploma kunnen ophalen. Het was hier niet zo’n gedoe als in Amerika, je kon hem gewoon ophalen op een afgesproken datum en dan feliciteerde de directrice je. Er was wel een feest ’s avonds, maar daar ging ik niet naartoe. Summer en ik waren onderweg naar Beer. Hij had een huisje gevonden en had, wonder boven wonder, zijn diploma gehaald. Hij wou niet meer studeren hierna, ook al was dat handiger voor goed werk. Hij hoefde niet meer te werken eigenlijk, het bleek dat mevrouw Doll erg rijk was, maar alles had gespaard en nooit uitgegeven. Ik had, wat ik niet snapte, ook geld geërfd, maar ik had de helft aan Beer gegeven. Hij zal het meer nodig hebben dan ik. Ik stopte de auto en stapte uit, als het klopte was ik op het goede adres. Voor mij stond een klein huisje, maar wel erg mooi. Summer liep naar mij toe en pakte mijn hand. Ik glimlachte naar haar en we liepen naar de deur. Ik belde aan en binnen een paar seconden werd de deur opengedaan door een vrouw. ‘Oh, sorry. Ik ben waarschijnlijk verkeerd’ zei ik en ik draaide me om. ‘Nee hoor, jullie zijn toch Hael en Summer?’ vroeg de vrouw. Ik draaide me weer terug en knikte. Ze stak haar hand uit. ‘Ik ben Lotus, de vriendin van Beer’ stelde ze zich voor. Ik nam haar hand aan. ‘Hael’ zei ik, ook al wist ze het al. Beer had ook snel een vriendin gekregen, maar ze leek heel aardig. We volgde haar naar binnen. Beer zat op de bank tv te kijken, geen spat veranderd. ‘Hael, Summer!’ riep hij blij en stond op. Hij omhelsde me en tilde Summer op. Na een paar uurtjes te hebben gepraat kwam Beer bij een serieuze vraag. ‘Hael, ik wil Summer graag weer bij me. Ik snap dat jij dat ook wilt, maar ik ben haar broer’ zei hij. Ik zuchtte. Ik wist dat dit ging komen, alleen niet zo snel. Ik knikte. Hij glimlachte meteen. ‘Ik ben official geen familie van jullie, dus zal ze altijd bij jou horen’ zei ik zacht. Hij knikte. ‘Haar kamer is al klaar, er liggen al kleren in haar kast, het enigste wat ze nog nodig heeft is haar knuffel’ zei Beer. Ik zuchtte weer en pakte het rugtasje van Summer, die had ze altijd bij haar, en pakte haar knuffel eruit, zonder ging ze niet weg. ‘Hier’ zei ik. Hij pakte de knuffel aan. ‘Nou, dan ga ik maar naar huis’ zuchtte ik. Hij knikte en stond op. Ik liep naar Summer en omhelsde haar. ‘Lieverd, je blijft bij Beer wonen, en dan kom ik zo vaak als jij wilt op bezoek’ fluisterde ik in haar oor. Ze knikte maar de tranen rolde over haar wangen. Ik veegde ze weg. ‘Niet huilen, je gaat het leuk vinden bij Beer en Lotus’ zei ik. Ik drukte een kus op haar voorhoofd en liep de deur uit.
Reageer (6)
Oh, wow, echt wel zielig...Moet haast huilen. Waarom is de wereld toch altijd zo gemeen?
1 decennium geleden