5.

Justin p.o.v.

"Mister Bieber?" hoorde ik een vreemde mannenstem zeggen. Heeft mijn moeder een nieuwe man ofzo? Toen hoorde ik Caitlin: "Justin, ben je wakker?" Huh? Wat doet Caitlin in mijn huis, 's morgens, op een dag dat zij eigenlijk op school hoort te zitten? Ik opende mijn ogen en zag allemaal witte muren, tafels, alles was gewoon wit. "Where am I?" vroeg ik terwijl mijn stem half wegviel. "In het ziekenhuis. Gaat alles goed, Justin?" beantwoordde mijn moeder mijn vraag. Ziekenhuis? Oh, ja, dat meisje, Lilly ging geopereerd worden! "Yeah, I'm fine, mom, why?" Met een droge ondertoon zei ze: "Oh, ik weet niet, misschien omdat je shirt helemaal nat is? En ik denk niet dat deze keer Chaz je met de tuinslang helemaal heeft ondergespoten, toch?" Ik bekeek mijn shirt. Shit, busted. "Let it go. Hoe is het met Lilly?" vroeg ik aan de dokter. Snel genoeg had ik door dat ik haar volledige naam moest zeggen. "I mean, Lillian?" zei ik dus met een arrogante ondertoon. "De operatie is gedaan, maar nu kan het nog een paar uren duren voor de verdoving is uitgewerkt. Ze mag vandaag mee naar huis, maar toch raden wij aan om haar nog tot morgen of overmorgen hier te laten blijven." legde de dokter uit. Ik knikte. "Where is her mom?" vroeg ik. Ryan deed zijn mond open om iets te gaan zeggen, maar de dokter hield -op een hele gay manier- zijn hand voor Ryan's mond en begon: "Zij is naar huis gegaan. Ze moest slapen van mij, ze had anders ieder moment kunnen flauwvallen." Ja, man, geweldig, maar aan 'zij is naar huis gegaan' wist ik al wat ik moest weten. Ik wou weten WAAR ze is, niet WAAROM ze er is. "Kunnen we naar Lillian's kamer?" hoorde ik Christian vragen. Wauw ook de eerste keer dat ik hem hoor praten vandaag. De dokter knikte en we liepen met zijn allen naar de kamer van Lilly, kamer 321.