{Narnia}When 2 enemies fall in love[Part One hundred and thirty-seven.]

Net toen ze het niet verwachtte en Jake zijn mond terug opendeed,voelde ze een hand op zijn schouder.’Kom je mee?’vroeg Peter bot,’We vertrekken.’Jake staarde hem verbitterd aan en Peter keek hem dan weer woedend aan.Ook al als Jake hem niet herkende laaide de ruzie weer op.’Waar breng je haar naartoe?’bitste Jake.’Dat gaat jou niets aan,’zei Peter en zijn stem trilde van woede.’Je hoeft haar niet mee te trekken als ze dat niet wilt,’wees Jake hem erop.’Ik weet zeker dat mijn vrièndinnetje meewilt,’zei Peter.Dat laatse was natuurlijk waar maar normaal zou hij dat nooit in zo’n situatie zeggen.Maar nu deed hij het om Jake te pesten.Zijn gezicht straalde een echte afkeer uit en Peter greep Selena bij de arm om haar mee te trekken.’Jij haalt jezelf nog in de domste situatie’s,’mompelde hij,wat niet spottend bedoelt was,want zijn stem had een lief ondertoontje.Selena bedankte hem wel duizenden malen tot ze bij een klein,schattig en knus huisje kwamen met een leuk tuintje.Caspian ging voorop,sloeg de kap van zijn mantel af en klopte op de deur,met Susan aan zijn arm.Megan deed open en was direct enthousiast.’Ooh!Kom binnen!Kom binnen!Ze zullen zo blij zijn jullie te zien!’En dat waren ze.Nathalie en Evi kwamen direct naar Selena toe lopen.’Heb jij een relatie met de Hoge koning?!’vroeg een verbijsterde Nathalie.’Ja,’zei Selena verlegen,’Hoe weten jullie dat nou?’’Wacht even,’zei Evi en ging iets halen,een krant.