Lake Quinault

De volgende pauze zit ik aan onze zo lege tafel. Ik voel me vreselijk vriend loos . o hee wacht ik ben vriend loos. Hahaha het is zoo vreselijk grappig. Oke ik ben nu officieel raar maar dat was ik al het sarcasme druipt van mijn gedachte af. Hoe kan dat nu weer. Oke elle je moet serieus ophouden met zo raar denken. Ik word gewoon bang van me zelf. De rest van de dag ben ik vriend loos. Als ik thuis ben komt mijn moeder mij blij tegemoet. ‘hee schat ken je dat meer lake quinault’ vraagt mijn moeder ‘ja hoezo’ vraag ik. ‘Nauw dit wiekend gaan we daar lekker kamperen’ zegt mijn moeder enthousiast. ‘egt waar’ vraag ik blij. ‘jaa gaa je spullen maar vast pakken we gaan morgen vroeg weg ik bel wel naar school dat je ziek bent’ dat is egt geweldig gaan we een wiekendje op vakantie en dan ook nog een dag school missen jeee. Ik ren naar boven om mijn spullen te gaan pakken