And everytime you walk into my life, all i do is see how long it will be until you leave me again.

-Emmely McCarter p.o.v
we liepen terug naar het hotel, onderweg liepen we langs wat winkeltjes waar we echt nog een keer naar binnen moesten. Toen we bij het hotel aankwamen liepen we door naar onze kamers. Ik deed snel een jurkje aan. "gaan we in het restaurant in het hotel eten?" vroeg Tiffany. Ik knikte. Ik liep naar het balkon toe. "Alice, zal ik alvast kijken of er plaats is?" riep ik. "is goed" schreeuwde ze terug. "ik ga ook mee" zei Demi. We liepen samen naar het restaurant van het hotel. "kan ik jullie ergens meehelpen?" vroeg een man van in de 40. "ja, wij willen graag een tafel voor zes personen" zei ik en de man knikte. "volgt u mij" we volgde hem naar een ronde tafel. "dank u wel" zeiden we en we gingen zitten. Nu moesten we alleen wachten op de rest. "Em, kijk daar eens" zei Demi en ik volgde haar blik, daar kwam Justin en zijn 'gevolg' binnengelopen, maar toen ik zag wie er naast Justin liep schrok ik, het was Ryan. "fack" zei ik en ik zuchtte. Met een beetje geluk zouden ze me niet herkennen, en dan was er niets aan de hand. Ik zag hou ze met dezelfde man als ons had geholpen aan het praten waren. hij kwam onze richting uitgelopen. Fack, fack, fack, fack. Ik draaide mijn gezicht naar Demi, die bezig was haar lach in te houden. ik voelde iemand op mijn schouder tikken. "Emmely?" het was Ryan. ik draaide me om en keek recht in het gezicht van Ryan. "hoi?" misschien als ik net deed alsof ik hem niet kende ging hij wel weg. "Emmely, jij bent Emmely" "alsof ze dat zelf niet weet" zei Demi lachend. ik keek haar aan en rolde met mijn ogen. "dat is wel lang geleden dat ik je heb gezien? Waar woon je nu?" hij ging bij Demi en mij aan tafel zitten. "ik woon nu in Miami, maar die plaats is bezet" "maar er zit nog niemand, dus mag ik er nu zitten" zei Ryan eigenwijs. "Em, Deem" riep Tiffany toen ze ons zag zitten. Dit was de eerste keer dat ik blij was dar de rest kwam. "maar nu moet je weg" zei ik misschien iets te arrogant. "stel je ons niet voor?" zei Sam. "nee" "dan doen we het zelf wel, ik ben Sam, dat is Demi, dat is Alice, dat Taylor en dat is Tiffany" zei Sam. "ik ben -" "Ryan, waar blijf je?" Justin kwam aangelopen. "ik praat" zei Ryan. "flirten kan je straks doen, ik heb honger" ARROGANT, was het eerste wat door mijn hoofd ging. "nou, ik flirt niet met Emmely, ik praat bij over de tijd dat ze weg was" toen Ryan mijn naam zat vertrok Justin's gezicht, dat van mij ging steeds arroganter en onverschilliger staan. Justin keek me aan, ik keen naar Alice. "kunnen jullie weggaan, dan kunnen wij eten" zei Alice. "Emmy, mag ik je nummer?" Ryan keek me smekend aan. "staat in het telefoonboek, en als hij daar niet in staat heb je pech" zei ik en ik haalde mijn schouders op. "Emmy, doe niet moeilijk" zei Justin. "ik heet Emmely, geen Emmy" "vroeger vond je het niet erg als we je Emmy noemde" "tijden veranderen, maar als jullie niet gaan, dan gaan wij wel" we stonden op en liepen het restaurant uit.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen