31°

Ik liep de trap af de woonkamer in, maar stopte meteen toen ik zag wie er was. ‘Wat die jij hier?’ siste ik. Alec keek me smekend aan. ‘Ik wil met je praten, Hael’ zei hij. Ik schudde mijn hoofd. ‘Ik wil niet met je praten Alec, ik was volgens mij erg duidelijk in Volterra’ zei ik boos. Ik rende naar buiten, ik had hier geen zin in. Ik rende het bos in en viel een hert aan. Het dier keek zelfs nog zielig toen het op de grond lag, ik had medelijden met hem. Komt er ineens een boze halfvampier aanrennen en die zuigt je leeg, gezellig. ‘Hael!’ hoorde ik Alec roepen. Hij zag me al en rende naar me toe. ‘Alec, ik heb hier geen zin in, ik wil niet met je praten, ik wil straks rustig gaan slapen, naast mijn nieuwe dochter en morgen uitgerust wakker worden en verder gaan met mijn leven, sorry dat ik zo bot ben, maar ik vergeef je het niet wat je me heb aangedaan’ vertelde ik. ‘Hael, laat me mijn verhaal uitleggen, over je moeder en waarom ik je naar het weeshuis bracht, alsjeblieft, als je daarna nog hetzelfde over me denkt dan ga ik meteen weg, en kom ik alleen terug als jij dat wilt’ zei hij. Ik knikte. ‘Vertel’ zei ik en ging op de grond zitten. Hij kwam naast me zitten en begon te vertellen.