All that I can't ignore alone at night ~Part two [Xavi Hernandez]

Ik sprong snel op en keek naar de man. “Hoe. Hoe bedoel je?” vroeg ik geschrokken. “Je denkt toch niet dat ik jullie twee laat leven?” zei de man en hij keek me met een gemene grijns aan. “Xavi. Hij leeft nog?” vroeg ik en ik keek achter me. Ik keek goed en zag de borst van Xavi langzaam en schokkerig bewegen. “Ja maar niet voor lang.” Zei de man en hij greep me aan mijn haren vast. “Nee laat me gaan!” Gilde ik en ik sloeg om me heen. Ik raakte hem en hij liet mijn haren los. “Bitch!” schreeuwde hij en hij keek me woedend aan. “Oh, ik sla je en je wordt boos TERWIJL JIJ MIJN VRIEND BIJNA VERMOORD HEBT?”Gilde ik. “Hmm ja, daar heb je een punt. Ik kan hem beter helemaal vermoorden.” Zei hij en er sierde een gemene glimlach op zijn gezicht. Ik kreeg de rillingen van zijn glimlach en keek hem angstig aan. “Je laat hem met rust!” zei ik met een trillende stem. “En daar moet ik bang van worden? Jij bent zelf hartstikke bang.” Zei hij grijnzend en hij kwam dichterbij. Ik liep naar achteren en gleed uit over iets glads. Ik viel achterover en zag dat ik boven op Xavi was gevallen. “Oooh.” Kreunde Xavi en ik kroop snel van hem af. “Sorry Xaav, het spijt me.” zei ik zacht en ik streelde over zijn wang heen. “M. m. maakt niet uit.” Mompelde hij en hij pakte mijn hand vast. Er ontsnapte een traan over mijn wang. “Je leeft echt nog.” Glimlachte ik en ik drukte een kus op zijn voorhoofd. “Wat schattig toch. Jammer dat ik er een einde aan moet maken.” Zei de man en hij kwam naast ons staan. “Het maakt niet uit. Zolang ik met Xavi ga vind ik alles best.” Zei ik en er stroomde nog een traan over mijn wang. De man keek me even verbaasd aan maar herpakte zich daarna. “Ach wat mooi, jammer voor jou dat ik er niet intrap!” Schreeuwde de man en hij trok een mes. “LAAT DAT WAPEN VALLEN, NU!” werd er geroepen. Ik keek om me heen en zag overal politie staan. Het is Rose gelukt! Ze heeft de politie op tijd gewaarschuwd! De man kreeg een grijns op zijn gezicht. “Is goed, ik laat hem wel vallen!” Schreeuwde hij en hij gooide het mes weg. “AAAAH!” gilde ik en er ging een pijnlijke steek door mijn buik heen. Ik begon moeilijk te ademen en niet veel later belandde ik in een diep zwart gat.

Ik werd langzaam wakker en knipperde met mijn ogen. “Je bent wakker.” Glimlachte Rose. “Ik had zo’n rare droom. Xavi was bijna dood, er was een man en ik was geraakt met een mes.” Mompelde ik. “Lieverd, dat is geen droom.” Zei Rose zacht en ze kreeg tranen in haar ogen.”WAT NEE! IS XAVI DOOD?!” gilde ik en de tranen stroomden over mijn wangen. “Nee joh gekkie.” Hoorde ik Xavi zeggen. Ik keek naast me en zag Xavi in het andere bed liggen. “Je leeft nog.” Zei ik verbaasd. “Liefde overwint alles.” Glimlachte Xavi. Ik kreeg een glimlach op mijn gezicht. Samen overleven we alles, no matter what!