Deel 1

Ik stond aan de rand van de kudde een beetje te grazen. Af en toe tilde ik mijn hoofd op om te kijken of er niet iemand op mij af gestormd kwam. Wat de laatste tijd toch best vaak pas gebeurt. Een beetje angstig keek ik de kudde rond of ik niet ergens mijn vader zag. Hij was vooral diegene die mij vaak aangevallen had.
Vanaf mijn geboorte had mijn vader al iets tegen mij gehad. Hij was de leider van de kudde waar ik nu nog mee rondzwierf. Ik was al vanaf mijn geboorte groter dan een gemiddeld veulen en ik was verbazingwekkend sterk. Al was ik pas twee jaar, ik was ik al een stuk groter dan de andere paarden uit mijn kudde. Vandaar ook dat mijn vader mij als bedreiging zag voor zijn leiderschap.
Ik werd wakker geschud uit mijn gedachten doordat mijn moeder met een angstige blik naar mij keek en daarna naar een plek achter mij. Ik draaide mij razend snel om. Net op tijd bedacht ik mij later. Net toen ik mij omgedraaid had, had mijn vader met een van zijn voorhoeven naar mij uitgehaald. Zijn voorhoef maaide net tien centimeter langs mij heen.
'Vader! Doe normaal!' schreeuwde ik.
'Ik ben je vader niet, en dat ben ik ook nooit geweest!' bulderde het over de grasvlakte.
'Ik kan je aanwezigheid hier niet langer dulden!' schreeuwde hij.
Ik merkte dat alle aandacht op mij en mijn vader was gevestigd.
'Ga weg!' hij maakte het nog eens extra duidelijk door zich met zijn tanden in mijn manenkam vast te bijten.
Ik voelde een stekende pijn in mijn nek en voelde iets kouds over mijn hals sijpelen. Ik probeerde uit de halen met mijn voorbenen. Ik raakte wel iets maar niet veel.
Ik wist dat mijn vader me nooit had gemogen. Maar dit had ik echt nooit voor mogelijk geacht. Diep gekwetst keek ik mijn vader nog een maal aan daarna draaide ik me snel om en rende het bos in. Het bos wat ooit als thuis had gevoeld, voelde nu als een kille plek.