7.1

Justin Drew Bieber
Zo zitten we een tijdje, zij tegen me aan geklemd, iedere keer dat er een flits of donder is kruipt ze nog dichter tegen me aan. Ik strijk door haar haren en houd haar stevig vast. Wat nou? Ik mag best misbruik maken van de situatie. Toch? Ja, ik natuurlijk, want ik ben Justin Bieber. Duh. Jammer dat ze huilt, dat verpest wel een beetje de romantie. Ik haal diep adem en trek mijn neus op, het ruikt hier verbrand. 'Shit!' roep ik ineens en laat Ariane snel los. Ze snift even, 'wat?' vraagt ze, tussen haar snikken door. 'De pizza.' ik trek haar mee aan haar arm naar beneden en zet haar met een dekentje op de bank. Dan ren ik door naar de keuken en trek snel de pizza eruit waarna ik hem snel in de vuilnisbak mik. Gatverdamme dat meurt echt. Ik ren snel weer terug en trek Ariane tegen me aan. Ze trekt haar neus op, 'Dat meurt.' ze grinnikt en nestelt zich tegen de bank. 'Dus.' begin ik een beetje zenuwachtig, 'hm?' zegt ze, 'Waarom ben je bang voor onweer?' Ze haalt diep adem en staart dan naar boven. 'Mijn moeder en ik reden door een onweersbui ongeveer 8 jaar geleden. Ik zat achter de bijrijdersstoel, mama achter het stuur.' Ze zuchten praat dan verder, 'Ik was bang en leidde haar teveel af. Ze probeerde me te kalmeren en toen reed een auto haar aan op een kruising vanaf haar linkerkant. Ze was opslag dood en ik was gewond. Sindsdien ben ik bang voor onweer.' Ze trok haar mouw omhoog en liet een lange dunne witte streep op haar arm zien. 'Eerst was mijn litteken groter.' Een nieuwe stilte valt die ruw onderbroken wordt door de hardste donder. De lichten flikkeren en vallen uit. 'Kut.' fluisteren we tegelijk. Ariane lijkt wel te bibberen, dus ik pak haar stevig bij haar hand en trek haar dan overeind. 'Kom we gaan slapen, het heeft toch geen zin om wakker te blijven liggen.' We strompelen ongemakkelijk door de donkere kamer. Ik hoor Ariane zachtjes snikken. Boven aangekomen kleden we ons in het donker om en zoeken we op de tast de pyama's. Ik duik met een judorol in bed. En Ariane in het hare. Het is heel stil tot de volgende donder het weer eens onderbreekt. Fijn. ik sliep bijna, diepe zucht. 'Wah!' gil ik, als er ineens een gestalte aan mijn bed verschijnt, ze giechelt en snikt tegelijk. Ze slaat de dekens terug en kruipt onder de lakens. 'ghehe' zeg ik tegen mezelf. 'hou je mond bieber.' mompelt ze terug. Oke dat was dus hardop. Ik sla mijn armen om haar heen en ze valt binnen twee seconden in slaap. Maar ik niet, Justin Drew Bieber, is veel te obsessed om in slaap te vallen. Ik luister naar de gelijke ademhaling en wacht tot ik zelf in slaap val.

Pattie (ja justins moeder dus hé)
'Kom,' fluister ik zachtjes, en ik trek Steve de trap op. 'Zouden ze al slapen?' vraagt hij. Ik grinnik, 'Vast wel.' We duwen samen de deur open en steken een hoofd. Ik sla mijn hand voor mijn mond om niet te lachen. 'Zijn ze niet schattig samen?' zucht ik dan. 'Jammer dat ze allebei te koppig zijn om toe te geven.' mompelt Steven, 'Vooral Ariane.' Ik grinnik weer en staar naar Justins slapende gezicht, ik durf te zweren dat hij glimlacht.