Hoofdstuk 23.

Blij stap ik ons oude vertrouwde huis in Londen binnen met Damian op mijn arm. Samir sleept alle koffers achter zich aan. Ik draai me op en glimlach naar hem. Hij kust me op mijn wang en draagt de koffers de trap op. Damian heeft zijn oogjes gesloten en snurkt zachtjes. Ik giechel en draag hem de trap op om hem in zijn bed te gaan stoppen. Ik loop door naar zijn kamer. Samir trekt heel snel de deur van onze slaapkamer dicht en ik rol mijn ogen. We zijn een paar daagjes langer in Frankrijk gebleven en hij deed ontzettend geheimzinnig. Eigenlijk was ik de hele tijd bang dat hij bij zijn ex was. Nog een reden waarom ik nu zo blij ben dat we weer in Engeland zijn. Hier is zijn ex niet en die zit als het goed is nog steeds veilig in Frankrijk. Ik leg Damian voorzichtig in zijn bedje en kus hem zachtjes op zijn voorhoofd. Ik ben zo gelukkig dat ik mijn kleine ventje weer in mijn armen kan houden en dat hij nu veilig thuis is. Ik streel met een vinger langs zijn wang en glimlach. Daarna sluit ik langzaam de gordijntjes zodat Damian er niet wakker van kan worden. Ik sluip de kamer uit en sluit de deur achter me. Ik hoor allemaal rare geluiden uit de slaapkamer van Samir en mij komen. Ik loop nieuwsgierig naar de kamer en klop op de deur. ‘Niet binnenkomen’ gilt Samir zo’n beetje. Ik doe een stapje achteruit en kijk verbaast naar de deur. Langzaam gaat de deur op een kiertje op en zie ik een oog van Samir. ‘Wat doe je?’ lach ik zachtjes. ‘Is geheim’ zegt hij snel en dan knalt de deur weer dicht. Ik sta een beetje verbaast naar de deur te kijken en haal dan mijn schouders op. Ik loop de trap af en wandel door naar de keuken. Ik schenk een glas water voor mezelf in en loop dan naar de woonkamer. Ik zet het glas neer en laat mezelf daarna op de bank vallen. Ik hoor soms geluiden van boven en ik vraag me af hoe Damian door die klere herrie kan slapen. Ik sluit mijn ogen en nestel me iets beter op de bank. Langzaam val ik steeds verder weg in een steeds diepere slaap. ‘Aimee’ fluistert iemand zachtjes terwijl een hand langs mijn gezicht aait. Ik open traag mijn ogen en kijk in de vertrouwde ogen van Samir. Hij glimlacht naar me en helpt me dan met rechtop zitten. ‘Ben je klaar met je geheimzinnige gedoe?’ mompel ik. Hij knikt en kust me op mijn voorhoofd. Hij trekt me van de bank af en trekt me stevig tegen zich aan. Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Hij pakt mijn hand en neemt me dan mee naar boven. Hand in hand lopen we door het huis totdat we voor de deur van de slaapkamer staan. ‘Klaar?’ vraagt Samir. Ik knik en hij legt een hand over mijn ogen en opent de deur. Dan laat hij me kijken. Het bed is ligt vol met rozenblaadjes en er staan kaarsjes op de grond.