11%
Justin Drew Bieber
Met een tevreden grijns zette ik me naast haar in de auto. Ik stak de sleutel met een Justin Bieber sleutelhanger, ja van mezelf, in het contact. Langzaam wekte ik mijn auto tot leven en liet ik mijn ogen naar het meisje naast me glijden. Keighley Keighley, ik kon er wel een liedje over schrijven, zo mooi was haar naam. Hoe had ik haar vroeger in vredes naam zo erg kunnen haten? Ik stuurde langzaam de auto de weg op en stuurde richting de juiste rijstrook. Ondertussen stak ik mijn vinger uit richting de knop van de radio, die hard werd weggetikt door Keighley. "Pardon?" Zei ik met grote ogen ik wende me naar haar toe en wierp af een toe een blik op de weg. "Waar was dat voor nodig?" Nukkig staarde ze me aan en priemde ze met haar vinger richting mijn borst. "Je zou niks zeggen, vriend.." Siste ze en ze wendde haar hoofd weer af. Ik rolde met mijn ogen en gaf haar een stootje. "Sorry hoor, maar dit is alsnog mijn auto.." Zei ik zelfverzekerd. "Hoef je niet mee te pronken.." Zei ze op een zeurderig toontje. Argh! Ik werd zenuwachtig van haar, ik verloor de controle over mezelf. Mijn relaxe gedrag. "Waar moet je naartoe?" Vroeg ik toen maar. "Southweststreet 55.." Somde ze uit haar hoofd op en ze schonk me een klein glimlache. Ik knikte en liet mijn ogen nog eens over haar heen glijden, ze was zo volmaakt.
Keighley Mackenzie O'Malley
Hij was zó irritant bezig, alsof ik hem de afgelopen 2 jaren ging vergeven?! Nooit, Never! Ik staarde nukkig voor me uit, waarom had ik alweer ingestemd met zijn aanbod? O wacht, dat had ik niét, hij had me gewoon meegesleurd. Ik volgde de weg met mijn ogen en bleerde hard, toen hij de te ver door reed; "BIEBER JE MOEST HIER RÉCHTS!" Ik draaide me naar hem toen waarna hij me met een klein glimlachje aankeek. "WAT?" Zei ik nu droog, zijn gestaar begon me langzamerhand een beetje de keel uit te hangen. "You're beautiful when you're mad.." Zei hij toen met een ondeugende twinkeling in zijn ogen, ik hapte naar adem en staarde weg. Hoorde ik dat nou zo juist goed? HIj vond me mooi? Wat een leugen, hij had me nooit mooi gevonden, hij probeerde het gewoon goed te maken. And you're ugly..Je mag niet liegen in een gebed Bieber.." Zei ik toen brommend, hij lachte even en draaide zijn auto waarna hij wél de goede afslag nam. "Daarom lieg ik ook niet.." Daarna ging hij verder met zijn irritante lachje, ja hij lacht echt irritant. Met van die langehalen, net een varken. "Yeah Sure, Waarom lach je nou?" Zei ik gefrustreerd, ik kreeg echt geen hoogte meer van die jongen. "because you're not honest, and I hate lies.." Ik rolde met mijn ogen en wendde mijn blik af. "..Bieber I am honest, your ugly, En moet je horen wie het zegt, MeneerBieber die de grooste leugens vertelt wil mij de les lezen? Shut up!" Ik liet een spottend lachje weerklinken waarna Bieber zuchte. "Goed, Keighley, waarom worden we niet gewoon vrienden, veel makkelijker toch?" Hij stopte de auto voor de grote sporthal, ik pakte mijn tas, die ik al had meegenomen, en barste in lachen uit. Ik klikte de gordel los en opende het portier, rustig stapte ik uit waarna ik, opnieuw werd vast gegrepen bij mijn pols. Mijn lach hield direct op en een warm gevoel stroomde naar boven, als versteend keek ik hem aan, zijn smekende ogen boorden zich door de mijne. Ik haalde eens adem en keek hem toen hard aan. "We will never be friends Bieber.." En met die woorden verslapte zijn greep waardoor ik het portier achter me dicht gooide en me een weg richting de sporthal baande. Toen ik achterom keek zag ik hem met gebogen hoofd in de stoel zitten, hij had zich nog nauwelijks verroerd. I'm Sorry Bieber.
Reactie?
Reageer (2)
verderrrrrrrrr <3
1 decennium geledenAch, nu is het wel een beetje zielig voor Bieber, maar ja, eigenschuld..
1 decennium geledenVerder!