012

@ Samira Valentine...
Het is eindelijk pauze en ik loop samen met Edward de kantine in, wil je bij mij zitten vraagt Edward me, ja is goed zeg ik en loop mee naar zijn tafeltje, hij stelt iedereen voor, je hebt Alice, Jasper, Rosalie en Emmett, we gaan ook zitten en kijk soms naar mijn eigen tafel, we praten wat en dan gaat de bel al weer, kom je Edward vraag ik en kijk hem aan, uhm nee ik heb ergens anders les dan jij zegt Edward en staat op, oh waarom, omdat ik volgend jaar een andere kant op ga dan jij zegt hij en drukt zijn lippen op de mijne en geeft me een knuffel, ik loop naar Brooke toe en loop daarna het lokaal in, waar is Edward vraagt ze en we gaan zitten, die heeft vandaag ergens anders les zeg ik en pak mijn boeken uit mijn tas, oh okee nou dan kunnen wij weer even bij kletsen zegt Brooke en ik moet lachen, hoe was het bij de andere tafel vraagt Brooke nieuwsgierig, leuk ze zijn echt super aardig, ze zien er wel raar uit maar ze zijn wel super aardig, alleen Jasper vindt ik een beetje eng zeg ik en begin aan mijn werk. We zijn eindelijk klaar en het is gelukkig vrijdag, de bel gaat, Brooke en ik lopen naar onze kluis en daarna lopen we naar beneden, als we buiten op het plein staan, we steken over en lopen naar huis, ik kom thuis aan en loop naar binnen, Samira hier komen hoor ik mijn vader boos uit de woonkamer roepen, fijn hij is weer thuis, wat zal het nu weer zijn, ik loop de woonkamer in en zet mijn tas op de grond, wat is er vraag ik en blijf een meter van hem af staan, ik wil je dat je het uitmaakt zegt hij en kijkt me boos aan, en als ik dat niet wil zeg ik en kijk ook boos, je hebt niks te willen schreeuwt mijn vader naar me, het is toch mijn vriendje en niet de jouwe roep ik boos, m'n vader komt op me afgelopen en geeft me een klap tegen mijn wang, de tranen schieten in mijn ogen, ik zeg dat je het uit moet maken en dan doe je dat ook schreeuwt m'n vader, ik doe het niet zeg ik boos en wil weg lopen, hij pakt me stevig bij mijn arm en trek me naar hem toe, laat me los schreeuw ik uit, ik zie m'n moeder geschrokken op de bank zitten met tranen in haar ogen, mam help alsjeblieft roep ik van de pijn, dan krijg ik nog een klap voor m'n hoofd en wordt dan los gelaten, de tranen lopen over mijn wangen ik ren naar de gang, meestal ga ik naar boven maar nu ga ik weg, ik loop weg van huis, ik ren de deur uit en blijf rennen, ik ga na Brooke toe, die steunt me wel, ik let niet op en ren gewoon de weg over, het gaat net goed, er wordt getoeterd maar ik negeer het, ik ren verder en steek weer over zonder te kijken en dan wordt ik aangereden, ik val hard op de grond en stuiter met mijn hoofd hard op de grond, ik knipper met mijn ogen om niet weg te zakken, ik zie een man uitstappen uit zijn auto en op me af lopen, m'n ogen vallen dicht en alles wordt zwart...