2.1 De Wals

Haar vuurrode krullen deinden op en neer terwijl ze op het ritme van de muziek dat het oude radiootje produceerde, dansend haar nieuwe appartement schoonmaakte. De vrolijke woorden van een bekend popnummer verlieten haar mooi gevormde lippen. Haar bewegingen waren elegant, haar gedachten waren zorgeloos.

Twee armen om haar middel deden haar opschrikken uit de trance die de muziek met zich had meegebracht.
‘Gegroet, schone dame,’ fluisterde iemand in haar oor, waarna een vlinderzachte kus op haar krullen werd gedrukt.
‘Goedenavond, lieverd,’ glimlachte ze en duwde een kus op de wang van haar man. ‘Fijne dag gehad?’
Hij maakte een instemmend geluidje en vroeg naar haar dag. Glunderend draaide ze zich om.
‘Ik heb geweldig nieuws, Ruben,’ zei ze met een stralende glimlach en ze sloeg haar armen om zijn nek.
Hij knikte als teken dat ze verder moest praten.
‘Hij heeft vandaag voor het eerst geschopt.’ Haar helderblauwe ogen straalden, in de ooghoeken verschenen tranen van geluk.
‘Maar..’ begon Ruben verbluft. Er viel een stilte, terwijl hij wanhopig op zoek was naar de goede worden. ‘Dat is inderdaad geweldig nieuws.’
Zij knikte uitbundig, hij legde voorzichtig zijn handen op de licht gewelfde buik van zijn geliefde vrouw, bang dat als hij te hard handelde er iets mis zou gaan met de baby. Met hun baby. Ook in zijn ogen stonden tranen van blijdschap. Liefdevol kuste hij haar.

De muziek draaide nog steeds zachtjes op de achtergrond.
‘Mag ik deze dans van u, madame?’ vroeg Ruben terwijl hij een buiging maakte.
Ze giechelde en knikte. Hij pakte haar hand vast en trok haar zachtjes naar zich toe. Zijn andere hand liet hij om haar middel rusten, die van haar lag op zijn schouders.
Ze walsten. Hun wals was elegant en vol liefde.