30th.

Justin Drew Bieber.

Mijn ogen volgen elke beweging die Chaz en Ryan maken terwijl ze me proberen te verslaan met een potje op de xbox. Maar net wanneer ik op het punt sta te winnen gaat mijn moeder voor de tv staan. ‘Mám, wat doe je?’, vraag ik gehumeurd, en kijk haar aan. Mijn humeur was er niet beter op geworden, aangezien ik nog steeds geen brief van Hailey had ontvangen. Geen sms, en geen prachtig telefoontje om haar stem weer te horen. ‘Je hoeft niet zo’n toon tegen me aan te slaan Justin, ik ben je moeder, en kwam je goed nieuws brengen’. ‘Goed nieuws ja? Heeft Hailey gebeld?’. ‘Nee dat niet maar-‘. ‘Dan is er geen goed nieuws’, brom ik boos en sta op. De console valt op de grond, en boos stamp ik de kamer uit, door naar mijn kamer en laat me daar op bed vallen. Ik moest haar weer horen, gewoon bij me hebben. Iedereen werd gek van me, nog even en ze zouden haar persoonlijk opzoeken. Ergens leek het me wel een goed idee, maar meegaan zou ze toch niet, aangezien ze ook niet antwoordde op mijn brieven. ‘Justin Drew Bieber, kom als de wiedeweerga hier heen!’, schreeuw mam, en zuchtend laat ik mezelf van bed af glijden, en stap naar de keuken toe. ‘Je doet nu normaal, of ik verbied je om ook nog maar één brief naar haar toe te sturen! Ze maakt je helemaal gek’, roept mam kwaad en gooit met een wanhopig gezicht haar handen in de lucht. ‘Maar mam ik-‘. ‘Niks maar, Chaz en Ryan zijn hier, speciaal voor jou, ze waren er voor die Hailey! Ze waren er toen je steun nodig had, net zoals nu, ze zijn er altijd voor je, doe dan minstens wat terug voor ze!’. ‘Dus nu is alles opeens mijn fout?’, roep ik kwaad terug en frons diep. ‘Ja Justin, je moet die meid uit je hoofd zetten’. Een woede gevoel borrelt op, en even ben ik sprakeloos. Was dat inderdaad het beste? Vergeten wat er was gebeurd en doorgaan met mijn leven. Hailey vergeten, net zoals ze mij probeerde te vergeten? Of maak ik nu een fout door deze gedachten te hebben.
‘Ik ga naar Chaz en Ryan’, mompel ik en loop de tourbus uit. Buiten zijn Ryan en Chaz wat aan het praten met de rest van de crew. Ik moest het met hun overleggen voordat ik onderhandelingen ging ondernemen. Voordat ik zou stoppen met dromen over de liefde van mijn leven. ‘Chaz, Ryan?’, glimlach ik zwak en wenk ze mijn kant op. Samen komen ze in gelijke pas op me af lopen. Met zijn drieën gaan we zitten op een bankje ergens aan de zijkant van het gebouw. ‘Dus… sorry’, mompel ik wat ongemakkelijk. ‘Weetje Justin, het is niet erg, we begrijpen het wel dat je liever Hailey hier had gehad dan ons’, glimlacht Chaz zwak. ‘Néé, dat is totaal niet zo! Écht niet, maar het is gewoon… ik wil dat ze eens antwoord op mijn brieven’, mompel ik wat ongemakkelijk en kijk ze beide aan. ‘Misschien kunnen wij je helpen?’, zegt Ryan. Verbaasd kijk ik hem aan, en frons diep. ‘Hoe wil je in godsnaam helpen?’, vraag ik nog steeds verrast door zijn opmerking en kijkt hem met samengeknepen ogen aan. ‘Gewoon, vertrouw maar op Chaz en mij, wij kunnen alles aan’, grijnst hij breed en laat zijn spierballen zien. ‘Oja?’, vraagt Chaz verbaasd en kijkt Ryan niet begrijpend aan. ‘Ja’, antwoord Ryan snel en kijkt me weer aan. ‘You’ll see’, grijnst hij en doet een of ander vaag gebaar naar Chaz wat ik niet kan ontraadselen.
---
pour toi <3