007.

Justin.
Ik ben benieuwd of Paige mn briefje al heeft gevonden... Had ik 'm wel goed zichtbaar verstopt? Of had ik hem juist té goed verstopt? Misschien zal ze het briefje wel nooit vinden... Dan zou ik haar nooit weer zien. Ik had afleiding nodig. Misschien kon Ryan wat doen... Ik haalde mn mobiel uit mn broekzak en tikte het nummer van Ryan in. Ryan nam op;

Ryan: Yo Dude!
Justin: Whaddup Ryan?
Ryan: Nothing. Echt doodsaaie dag vandaag.
Justin: Zin in een potje basketbal?
Ryan: Yeah. Zal ik Chaz en Christian ook bellen?
Justin: Doe maar.
Ryan: Okay, waar gaan we?
Justin: Basketbalveld bij het WTC?
Ryan: Is goed, zie je daar om 12 uur?
Justin: A'ight I'll be there. Later dude.
Ryan: Byeee.

Ik hing op en liep naar boven om me om te kleden. Ik pakte mn paarse basketbal short en een grijs t-shirt. Ik koos voor geen cap en liep weer terug naar beneden. Stiekem hoopte ik dat ik een gemiste oproep zou hebben. Maar helaas was het niet zo. Een beetje teleurgesteld dropte ik mn mobiel in mn zak en liep naar buiten. Ik stapte in mn Range Rover en reed weg naar het WTC.