Chapter 6

Hij lachtte mijn favo glimlach. Ik stond daar maar met grote ogen en een bonzend hart naar hem te kijken. 'Hey, alles goed?' vroeg hij. '... Ja ... ja, met mij alles goed,' stamelde ik. Mijn god, waarom moest ik nu zo stom doen? 'Kom, we gaan een tafeltje proberen te zoeken in dat mierennest,' zei hij lachend. Ik lachtte terug. Het ijs was gebroken. We liepen naar het terras. Hij nam opeens mijn hand vast. 'Anders raak ik je misschien kwijt,' was zijn zwakke excuus. (we waren de enigen die rechtstonden) Toen we een leeg tafeltje gevonden hadden, gingen we tegenover mekaar zitten. Ik keek om me heen. Niemand leek het raar te vinden dat Billie Joe Armstrong, de frontman van Green Day, op het terras was komen zitten. We bestelden iets te drinken en zaten even zwijgend tegenover mekaar. Opeen begon Billie te praten. 'Ik liep regelmatig langs het hotel waar je vaak zit. Zo heb ik je ook voor het eerst zien zitten. Je was zo schattig. Als je naar buiten aan het staren was en de zon scheen in je ogen leek je net een engel. Ik liep er bijna elke dag langst om jou te zien. Als je er een dag niet was, was ik teleurgesteld en was ik nukkig tegen iedereen. Als je er wel was scheen de zon helderder en kon ik wel een gat in de lucht springen. Het heeft lang geduurd voor ik naar je toe durfde komen, maar ik ben blij dat ik het gedaan heb.' Sprakeloos zat ik hem aan te staren. Zei hij dat echt? Droomde ik niet? Ik kneep stiekem in mijn been onder tafel. Auw, nee, ik droomde niet. Op dat moment ging mijn GSM weer af. Mama. Dat ik naar huis moest komen. Waarom moest ze nu juist dit afspraakje verpesten? 'Ik moet naar huis,' zei ik verdrietig tegen hem. 'Oh, dat is snel,' zei hij beteuterd. Plots kwam hij naast me zitten. Ik zat als versteend in mijn stoel. Hij legde zijn arm om mijn schouders en zei: 'Je moet je meer ontspannen, adem diep in en uit.' Ik deed wat hij zei. In en uit. In en uit. Maar opeens begon hij me in mijn nek te kussen. Zijn mond kroop langzaam naar boven tot net onder mijn oor en vandaar naar mijn mond. Ik sloeg mijn armen om hem heen en zo kusten we onze eerste kus. Na een minuut die eeuwen leek te duren liet hij me voorzichtig los, gaf me een brief en nog een laatste zoen op mijn hoofd en vertrok. Overdonderd bleef ik nog even zitten en ging toen ook naar huis.