Opdracht 1

Het was een rustige maandagochtend. Het was mooi weer. Alex keek afwezig door het raam. Vooraan stond mevrouw Banner iets uit te leggen. Wat ze aan het uitleggen was wist hij niet precies. Zijn ouders hadden Alex gewaarschuwd. Hij moest betere punten halen. Maar hoe hard hij probeerde zijn gedachten gingen overal over. Over alles behalve de les. De voornaamste reden van zijn afwezigheid in de les was er nog niet. Terwijl hij naar haar lege plaats achterin keek, verscheen er iemand in de deuropening. Daar stond ze. Haar lange blonde haar was in de war en ze was buiten adem.
‘Zo, wie we hier hebben. Kijk klas, Alice heeft ook eens besloten haar bed te verruilen voor school.’ Zei mevrouw Banner sarcastisch.
‘Sorry, ik heb mijn bus gemist.’ Beschaamd sloeg ze haar ogen neer. Alex zuchtte zachtjes. Haar mooie groene ogen. Ja, hij had het goed te pakken. Hij was verliefd.
‘Het is al goed. Ga maar zitten. ‘ Mevrouw Banner klonk al iets vriendelijker toen ze verder ging met haar les. Alice ging naar haar plaats op de laatste rij. Ze kwam voorbij Alex die voor haar zat. Hij probeerde onopvallend naar haar te kijken maar Sam die voorin zat had het wel gezien. Dat kon hij zien aan de grote glimlach die Sam. Sam was al vijf jaar zijn beste vriend en wist alles van zijn liefde voor het meisje. Alex probeerde zijn aandacht op de les te houden. Mevrouw Banner legde een wiskundige formule uit. Alex zuchtte voor de tweede keer. Hij snapte het toch niet dus kon hij evengoed de rest van het uur dagdromen. In zijn dromen waren ze samen. Hij en Alice. Alex en Alice. Dat klonk goed volgens hem. Zo moest het zijn, maar hoe maakte hij dat aan haar duidelijk zonder zichzelf belachelijk te maken. Hij wist dat het alleen maar een droom zou blijven. Alice was mooi. Het meisje waar alle jongens op. Maar ze had nog een grote plus want er waren nog veel mooi meisjes op school, maar Alice was ook aardig. Ze probeerde altijd vriendelijk te zijn zelfs tegen Alex. Zelf vond hij dat heel aardig want de andere mooie meisje vonden zichzelf altijd te goed voor hem. Daardoor durfde hij niet naar Alice te gaan en haar te vertellen hoe mooi hij haar vond. Sam had vele malen geprobeerd zijn vriend moed in te spreken, maar niets hielp. Zelfs nu gooide Sam enkele briefjes naar Alex. De inhoud was van allemaal hetzelfde. GA JE HAAR NOG UITVRAGEN OF MOET IK DAT DOEN? Ergens had hij een bevestiging nodig. Iets van haar kant dat hij haar ook leuk vond. Subtiel draaide hij zich om naar haar. Ze keek op van haar schrift en een grote glimlach verscheen spontaan op haar gezicht. Dat was het. DE bevestiging. Hij zou het doen. Hij, Alex Thomas zou haar mee uitvragen. De les duurde nog maar enkele minuten, maar voor Alex duurden ze uren. Toen de bel eindelijk ging sprong hij recht. Misschien iets te enthousiast maar deze keer ging hij ervoor. Langzaam liep hij naar de deur waar hij bleef wachten tot ze naar buiten zou komen. Toen ze naar buiten kwam haakten zijn blauwe ogen in de hare. Ze kwam naar hem toe gelopen. Ookal waren ze alle twee 16 toch was Alex zeker een kop groter. Nerveus veegde hij zijn donkerbruine krullen uit zijn haar.
‘Hey’ zei Alice blij en ze voegde er nog een glimlach aan toe.
‘Hey, Ik, euh’ dit was het. Nu moest hij doorzetten. Zijn schaamte opzij zetten en het vragen. ‘Ik vroeg me af of je zin hebt om vrijdag naar een film te gaan met mij?’
‘Oké, ze draaien een nieuwe die ik wel wil zien.’
Ze zei ja! Tegen hem! Alex kon het niet geloven. Dit was de beste dag van zijn hele leven.