Foto bij Hoofdstuk 22.

Ik klop op de hotelkamer en wacht totdat de deur opengedaan wordt door Samir. De deur blijft lange tijd dicht en dan gaat hij langzaam open en kijk ik in een paar blauwe ogen. Blauwe ogen die niet bij Samir horen maar bij de vreemde halfnaakte vrouw die voor me neus staat. Ik duw haar met al mijn kracht aan de kant en zie nog net hoe Samir een trui over zijn hoofd trekt. ‘Jij vieze vuile klootzak’ krijs ik naar zijn hoofd. Damian begint keihard te huilen. ‘Voor de ogen van mijn zoon’ gil ik erachteraan. Ik leg de nadruk op mijn, want mijn zoon is zojuist vaderloos geworden. Ik pak mijn kind op en houd hem stevig tegen me aangedrukt. Ik schud mijn hoofd en mijn ogen vullen zich vol tranen. ‘Aimee, ik dacht dat jij bent Damien en’ begint Samir. ‘En dat is een reden om met een wildvreemde het bed in te duiken voor de ogen van mijn zoon’ sis ik terwijl ik mijn kleren in een koffer begin te gooien.’Ik ben niet wildvreemd, ik ben zijn ex’ zegt de vrouw met de blonde ogen. ‘Houd je mond, Rosanne en ga’ roept Samir naar haar. Ze pakt haar spullen en stormt woedend de kamer uit. Ik blijf spullen in de koffer gooien en houd met mijn andere hand Damian stevig vast. ‘Aimee’ begint Samir. Ik voel zijn hand op mijn schouder en ik schud ermee zodat zijn hand eraf valt. ‘Luister naar me, Aimee’ hij smeekt me zo’n beetje. Ik houd op me inpakken en kijk hem dodelijk aan. ‘Praat niet tegen me’ sis ik. ‘Mon Cherié’ fluistert hij zachtjes. Hij haalt Damian uit mijn armen en stopt hem in bed. Hij is ondertussen opgehouden met huilen. Maar ik begin nu in plaats van hem te huilen. Hij slaapt door mijn lange uithalen heen en ik voel Samir zijn armen om mijn middel heen. Hij probeert me te troosten maar ik huil alleen maar harder. ‘Ik haat je’ mompel ik tegen zijn borst als ik iets rustiger aan het worden ben. Samir negeert mijn opmerking en streelt me door mijn haar heen. ‘Ik meen het’ voeg ik eraan toe omdat ik geen reactie krijg. Hij weet dat ik het niet meen, ik zou hem nooit kunnen haten. Het zou niet uitmaken wat hij zal doen ik zal altijd van hem houden. ‘Aimee, lieverd’ zegt Samir zachtjes. Hij kijkt me aan met zijn grote, vertrouwde, bruine ogen. En ik vergeef hem onmiddellijk. Hij kust me op mijn voorhoofd en ik laat hem doen. ‘Het spijt me, ik dacht echt dat ik je kwijtwas en toen zag ik haar en ik wist niet meer wat ik deed. Het spijt me echt, vergeef me’ hij laat me los en valt me voor me op de grond op zijn knieën en kijkt me smekend aan. Ik glimlach zwakjes en trek hem overeind. ‘Flik me dat nooit meer’ zeg ik dan. ‘Ik ben helemaal van jou voor eeuwig’ glimlacht hij. Ik kus hem lichtjes op zijn mond.

Reageer (3)

  • Noorhelm

    Mooi geschreven!
    x

    1 decennium geleden
  • RVertonghen

    Zo dat ging makkelijk.
    Wat een nakker die Samir.
    KUT SAMIR!

    1 decennium geleden
  • Zomerr

    Wooooowa zij is makkelijk:O

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen