Jacob

‘Ga maar verder.’ De wolf begint weer heftig te knikken. ’Knik?’ vraag ik. ‘Heet je knik?’ De wolf begint heftig van nee te schudden. ‘Oké, je heet geen knik,’ zeg ik. De wolf gaat verder met ja knikken. ‘ja?’ vraag ik. De wolf komt dichterbij en likt over mijn gezicht. Dat is een teken dat ik het goed heb denk ik. ‘Heet je ja?’ vraag ik. De wolf schud van nee. Met zijn snuit zet hij een stip in het zand ’ja,’ zeg ik. De wolf trekt een horizontale lijn naast de stip. ‘Er moet nog wat achter,’ zeg ik. De wolf komt naar me toe en likt weer over mijn gezicht. ‘Oké, wat moet er dan nog achter?’ vraag ik. De wolf tilt zijn poot op en legt hem op zijn kop. ‘Heet je Jacob?’ vraag ik. De wolf geeft een lik over mijn wang. Ik bedenk me op eens dat de wolf uit Twilight ook Jacob heet. Er gaat een rilling door mij heen. Jacob zag het en kwam naar mij toe en ging tegen mij aan liggen. ‘Je bent lekker warm,’ zeg ik tegen Jacob. Ik moet gapen. Ik kijk hoe laat het is. Het is al elf uur. Wow. Ik was om acht uur vertrokken. ‘Ik moet gaan,’ zeg ik bedroefd tegen Jacob. Hij piept een soort van. Mijn hart smelt, hij is zo schattig. ‘Je mag wel mee lopen,’ zeg ik. Jacob heft blij zijn hoofd ‘Kom,' zeg ik en ik sta op. Ik merk nu pas hoe moe ik ben. Ik slof letterlijk heel erg met mijn voeten. Jacob merkt het en stopt. Ik draai me om ‘Wat is er?’ vraag ik. Jacob komt naar me toe gelopen met zijn kont naar mij toe. ‘Mag ik op je rug?’ vraag ik blij aan Jacob. Hij knikt ‘Aaah, dat is lief’ zeg ik. Ik klim op Jacobs rug en hij begint te rennen. Na een tijdje rennen stopt hij opeens. ’Wat is er jongen’ vraag ik. Jacob piept een keer. ‘Mag je niet verder?’ vraag ik. Jacob schud van nee met zijn kop. ‘oh jammer, dan loop ik wel verder naar huis,’ zeg ik. Ik stap af en neem afscheid van Jacob en ga op weg naar huis.