Happiness
We waren alweer een paar weken terug van onze huwelijksreis, en het gewone leven had weer zijn weg gevonden. Ik ging weer trainen en Noah ging weer aan de slag als vrijwilliger. `Ej Daaf hoe gaat het met je vrouwtje?` `Goed hoor we hebben vanmiddag onze eerste echo` antwoordde hij blij. Noah zou als ik thuis kwam de test gaan doen ze was nog steeds niet ongesteld.
Dus misschien is ze wel zwanger. We liepen het trainingsveld op onder groot aplaus van de supporters en na de training nam ik rustig de tijd om iedereen van een handtekening of foto te voorzien. Ik nam daarna snel een douche en scheurde naar huis. `Hey schatje ik ben thuis, heb je de test al gekocht?` zij ik gelijk toen ik binnenkwam `Ej zullen we gelijk maar gaan kijken dan lieverd?` antwoordde ze toen ze me zacht een kusje gaf. ik knikte zenuwachtig `Hoelang moeten we wachten?` `15 minuten` `Zo lang` antwoordde ik geïrriteerd. `No de 15 minuten zijn om` ze knikte nu ook wel een beetje zenuwachtig `Ik durf niet te kijken` zij ze zachtjes `Laat maar aan mij zien` `ZWANGER, NO JE BENT ZWANGER` riep ik enthousiast ik gaf haar een lange intense zoen. En streelde de tranen liefkozend weg. `O we worden gewoon Papa en Mama No.`
Noah Afellay
Ik voelde tranen achter mijn ogen prikken van blijdschap, en een lach versierde mijn gezicht toen ik Ibrahim zijn reactie zag. Wat is die jongen blij. Ik knuffelde hem stevig en drukte mijn lippen op die van hem onze tongen gingen een passioneel gevecht aan en ik voelde de vlinders in mijn buik opspringen van blijdschap. `Gaan we het nog geheim houden of niet?` vroeg ik aan Ibi `Ik weet niet of ik dat kan hoor, wat zeggen ze dan altijd waar je hart vol van is loopt je mond van over` ik lachte om zijn antwoord, `Dan vertellen we het gewoon` en ik drukte mijn lippen nog een keer op die van hem. `Ik ga me moeder bellen` zij Ibrahim toen `Haha doe dat` hij pakte de telefoon en toetste het nummer in `Hej Mam, Ja het gaat goed hoor , nee ik weet niet of ik mag spelen maar dat boeit niet daar bel ik niet voor,` ratelde hij door `Noah is zwanger, Ja echt hoor daar maak ik geen grapjes over, nee nog niet zo lang hoor denk maximaal 2 weken maar ik moest het u toch vertellen.` Ik luisterde lachend naar het telefoon gesprek, ik sloeg me armen van achter om me heen en drukte een kusje in zijn nek. In mijn achterhoofd kwamen de zorgen al op, wat als het niet goed gaat of als het niet gezond is. Nu niet aan denken Noah sprak ik me zelf toe, geniet nu maar van dit moment. En dat deed ik dan ook maar genietend kroop ik in Ibrahim zijn armen. `Jij word echt een fantastische Papa ibi`
Sophia Villa
Met David liep ik het ziekenhuis in voor de echo. `Spannend he Daaf` hij knikte en kneep zachtjes in me hand. De dokter riep ons binnen en ik nam plaats op de behandeltafel. En keek naar het scherm waar ik een klein puntje zag, het begin van ons lieve kindje. Ik keek even naar David en die glimlachte lief naar me. `gek he dat een kindje eerst zo klein is` ik knikte blij en hield de foto van de Echo in me hand. `De eerste foto van ons nieuwe kindje` `Ik ben er nu al verliefd op` hij sloeg een arm om mijn schouder, `Zullen we even Langs Ibi en Noah gaan?` vroeg hij toen. `Ja is goed dan kunnen we ze het gelijk laten zien` `zouden ze dat wel leuk vinden? want volgens mij is Noah nog niet zwanger en ze proberen het al een tijdje.` Ik knikte, `Echt rot voor hun, maar ze wil wel alles weten over de baby en ze zij vanochtend nog dat ze wel de foto wilde zien, dus ik denk dat ze er redelijk sterk in staat.` We belde aan en Ibrahim deed de deur open `He kom binnen` we liepen achter hem aan naar binnen en gingen op de bank zitten. `Ej Nootje` zij David liefkozend tegen Noah toen hij haar zag. `We hebben de echo gehad, was zo gaaf en zo apart we hebben een foto willen jullie die zien.?` ik keek afwachtend en zag tot mijn opluchting dat Noah ja knikte. Ik gaf haar de foto `Ah mooi zeg` en ik zag een traan over haar wang lopen `Sorry No ik bedoelde het niet rot` `Nee ik ben gewoon blij` antwoordde ze met een waterig glimlachje. `Wij of ik ben ook zwanger` ik keek naar Ibrahim die er met een big smile naast zat. `Echt super` en ik gaf haar een dikke knuffel `Dat hebben jullie wel verdiend.` We besloten naar een uurtje om lekker naar huis te gaan zodat Ibrahim en Noah nog even samen waren met hun nieuwe geluk.
Reactie-kudo? abo
Reageer (4)
Awhhh wat lief<33
1 decennium geledenSnel verder<33
xoxo
Echt super schatig! en de zwangerschap moet goed gaan hoor!!!
1 decennium geledenSnel verder!!
aaaaaaaaa miijn eerste egho ahahahah snel verder
1 decennium geledenzo lief
1 decennium geledensnel verder