With pleasure ~ CB - 39

Die maandag staat er een toerbus voor het huis en zorgen we dat alle belangrijke spullen mee gaan. Mijn vader zou ervoor zorgen dat het huis werd gekocht dat ik te duur vond, maar toch wilde. Ook zou hij het met behulp van mijn vrienden in richten. Veel mensen die voor Cinema Bizarre werken zijn druk in de weer om alles in te laden. 'Hey,' Ik draai me om en zie ene wat breder man staan. 'Hey.' Zeg ik terug en staar de man aan terwijl ik Max beter vast pak. 'Die kan niet mee. En jij moet dadelijk wanneer we vertrekken in die bus.' Zegt hij met zijn zware stem terwijl hij eerst Max aanwijst en daarna naar een bus achter de toerbus van de jongens. 'Hoezo mag hij niet mee?' 'Hij mag mee Amilia.' Hoor ik Romeo's stem achter me en voel zijn hand op zijn linker schouder. 'Ik kwam trouwens vragen, wat Kiro's idee was, of je bij ons erbij komt. Leert die gasten wel kennen hoor.' Grijnst Romeo. Ik lach en knik. Met snelle passen loodst hij mij weg van de man die mij met een licht kwade blik na staart. 'Dat is al persoon 1 die mijn niet mag.' Zeg ik wanneer we de bus in lopen en ik Max los laat. 'Wie?' Klinkt Kiro's stem die mij laat op kijken. 'O, die man daar.' Zeg ik en wijs naar hem terwijl hij mijn kant op kijkt. Kiro kijkt naar de man en lacht. 'Gewoon blij doen en zwaaien naar hem.' Grijnst hij en zwaait wat de mannen laat lachen.

Eenmaal de bussen beginnen te rijden nemen we plaats in de banken die er zijn, nadat Strify me perse eerst elk hoekje van de bus moest laten zien. 'Maar ik slaap hier wel, de bank is breed genoeg voor mij.' Zeg ik en schuif nog een beetje op. 'Maar we zeggen net dat je ook bij een van ons kunt.' Zegt Shin die zijn hoofd ietwat schuin houdt en de speelkaarten uit deelt. 'Weet je, jullie zijn leuk.' Glimlach ik wat de jongens raar laat kijken. 'Ik word aangenomen door jullie om te werken, maar ik heb meer het gevoel dat we..Tja, al jaren bevriend zijn. Ook omdat jullie zo koel doen over alles. Zelfs Strife hier, die nacht met die inbreker en dat je mij meesleurde en dwong te slapen.' Strify grinnikte en zet zijn kaarten in de volgorde van de figuurtjes. 'Dank je, maar we menen het wel hoor. En wat je zegt..Ik heb heel erg het gevoel dat ik je-' 'Dat je haar moet beschermen.' Maakt Shin Strify's zin af. We lachen en ik geef een knuffel aan Strify. 'Zei toch, jullie zijn lief. En waarom eigenlijk?' Vraag ik aan Strify terwijl ik een kaart op tafel gooi. 'Weet niet.' 'Voelt gewoon goed?' Grijns ik naar hem waarop hij grijnzend knikt.

's Avonds wanneer we al uren hebben gereden en een paar keer verveel momenten en melige buien hebben gehad, stoppen we ergens bij een restaurant om te eten. Voordat we uitstappen geef ik Max zijn brokken en volg dan snel de jongens op de voet. Met tegenzin loop ik door de deuren van het restaurant naar binnen en neem plaats lang Yu aan de tafel.